Nýjar kvöldvökur - 01.06.1916, Blaðsíða 21

HÁTTPRUÐASTÚLKAN
141
koma sér fyrir, og reyndi eftir megni að efla
glaðværð og ánægju á heimilinu. Samband
hennar og Fannyar hafði breytzt, því nú var
það Poliy sem var veitandi, en hin þiggjandi.
Hinir nýju, breytfu lifnaðarhættir komu Fanny
ókunnuglega fyrir, en Polly kannaðist þegar við
hina sparsömu og eyðslulausu lifnaðarhætti, og
hún gerði alt sem hún gat til að endurgjalda
Shawsfólkinu alla þá greiðvikni, gjafir og gest-
r>sni, sem hún hafði notið hjá. því. Hún vann
eins og víkingur við flutninginn og að koma
öHu fyrir, og varð rykug og sótug í því um-
stangi, og hún sagði Tuma að það væri alt
gamlar skuldir, sem sér bæri að borga, þegar
hann hló að henni fyrir að koma kolsvört frá
°fnhreinsun.
‘Þú ert handlagin og kant tök á öllu,«
sagði Fanny einn daginn við Polly. »Komdu
'nn til mín tii skrafs og ráðagerðar. Svo er
mal með vexti, að mér finst eg vera mjög fata-
'ítil til sumarsins. Eg hef engan tíma haft fyrir-
farandi til að hugsa um þetta, en nú er þegar
Lomið fram í miðjan mai, svo eg verð eitt-
hvað að fara að hugsa um þetta jafafata-
faus og eg er. Á vorin áður hefir það verið
venjan að fara til frú Grady og skýra henni
frá, hvers eg þarfnaðist. Svo hefur hún saum-
aö handa mér sumarklæðin og pabbi svo borg-
að reikninginn; en nú hef eg útvegað mér
uPPlýsingu um, að það er afardýrt að vera
hlædd á sumrum eins og eg hef verið.«
»Já, það eru líka margar stúlkur, sem fá
Ser föt miklu ódýrari en þú hefur gert,« sagði
p°Hy hughreystandi.
*Vera má að svo sé, en það er ekki ávalt
fð srnekkvísin fylgi sparseminni. En hinsvegar
ef eg ekki samvizku til að biðja pabba um
Peninga eins og nú standa sakir. En eitthvað
verð eg þó að fá utan á mig. Nú veit eg að
. ert syo ráðagóð, að þú getur ráðið fram
Ur_ þessu, og vísað mér leið til að geta fengið
sæmiiegan klæðnað úr efni sem kostar
sama sem ekkert.«
»Eg verð fyrst að fá að sjá þetta efni, sem
Pú segir að kosti sama sem ekki neitt, áður
en eg fer að gefa þér ráð. Pú verður að koma
með alla afganga sem þú hefur af fötum þínum
og gamla kjóla og forkiæði, svo eg geti séð
hvað hægt er að sníða upp úr því,« sagði Polly
sem hafði mikla æfingu í því að sníða upp föt
og búa til sama sem nýtt úr gömlu.
Fanny tók fram alla sína fataafganga og
gömlu fötin lítið slitnu og var þetta breitt út
yfir rúmið hennar og borð og stóla í herberginu.
»Það verður ánægjulegt að sníða upp úr
þessu,« sagði Polly, »því fötin eru sama sem
óslitin og efnið í þeim ágætt. Látum okkur
nú sjá: Hér eru 5 hattar, vetrarhattinn tökum
við frá og geymum til hausts, hinum spiettum
við upp og saumum upp úr þeim einn ágæt-
an sumarhatt, sem ætti að geta orðið veruleg
fyrirmynd.« Svo fór hún að athuga kjólana og
fann þá gráan kjól, sem hafði jafnáferðarfallega
ranghverfu og rétthverfu. Hún sýndi Fanny
hann og mælti glöð í bragði: »Hér hefur þú
efni í nýjan skrúða, sem með lítilli viðbót má
gera jafnglæsilegan og út nýju efni. Við sprett-
um bara kjólnum upp og snúum honum.«
»Eg hef aldrei á æfi minni klætt mig í snú-
in föt, heldurðu að fólk veiti því ekki eftirtekt,«
sagði Fanny efablandin.
»Hvað gerir það, eins og það geti á nokk-
urn hátt skaðað þig? Ekki einn af hundraði
mundi taka eftir því, en fjöldinn einungis veita
því eftirtekt, hvað kjóllinn er fallegur. Eg hef
alla mína æfi að einhverju leyti verið í snúnum
fötum, og það hefur hvorki komið mér út úr
húsi hjá vinum mínum né spilt heilsu minni.«
»Eg er eins og fyrri mesta flón, Polly, en
eg vona að geta tekið mér fram. Við skulum
bara snúa gráa kjólnum við, og eg mun bera
hann án kinnroða.*
»Hér áttu Ijómandi fallegan blárauðan silki-
kjól, sem má gera sem nýjan með lítilli við-
gerð,« sagði Polly, sem hélt áfram að skoða
kjólana. »Pað þarf einungis að breyta sniðinu,
og setja i hann nýtt framstykki og þrenga erm-
arnar eftir því sem nú tíðkast, þá verður hann
ágætur.«
Pennan fallega samkvæmiskjól, sem allir eru