Nýjar kvöldvökur - 01.04.1942, Blaðsíða 40

86
RU GGUHESTURINN
N. Kv.
„Ég veðjaði þúsund pundum, Poul.“
„Ég hefi aldrei sagt þér, mamma, að ef
ég get riðið hestinum mínum, þangað til
ég kemst þangað, þá er ég alveg viss —
hárviss! Mamma, hefi ég nokkurn tíma
sagt þér það? Ég er heppinn!“
„Nei, þú hefir aldrei sagt mér það,“
mælti móðirin.
En um nóttina dó drengurinn.
Og jafnvel löngu eftir að hann var dá-
inn, heyrði móðirin rödd bróður síns:
„Drottinn minn! Hester, þú ert rúmum
áttatíu þúsund pundum ríkari, en einum
vesalings syni fátækari. Vesalings dreng-
urinn, vesalings drengurinn, hann er betur
settur að vera laus við það líf, sem v;;r
honum ein samfeld djöfláreið á ruggu-
hesti, og sífeld leit að sigurvegara."
Gísli Olafsson þýddi.
Frá Austfjörðum til Eyrarbakka.
Ferðalýsing frá 1814.
Árið 1800 var Suður-Múlasýsla veitt Þórði
Skúlasyni Thorlacius. Var hann sonur Skúla rek-
tors við Frúarskóla í Kaupmannahöfn. Skúli
rektor átti jarðeignir miklar á Islandi og fýsti hann
að scnur sinn ílentist hér, og mun Þórður hafa
farið til Islands að hans hvötum. Hann var þá ný-
kvæntur og hét kona hans Gythe og var ættuð og
uppalin á Amager. Frú Gythe hefir samið bók um
dvöl sína á Islandi, og gaf tengdasonur hennar þá
bók út árið 1845. Ýmislegt er fróðlegt og skemmti-
legt í bók þessari enda þótt frásögnin sé allvíða
mærðarfull og sjá megi, að frúin hefir ekki áttað
sig á umhverfi því, er hún lifði í. Árið 1813 fékk
Þórður sýslumaður veitingu fyrir Árnessýslu, sem
Við lögðum af stað frá Eskifirði í byrjun
ágústmánaðar 1814, segir frú Th. Við vor-
um sjö saman. Við hjónin, þrjú börn okk-
ar, stúdent nokkur, sem var fulltrúi manns
míns og fylgdarmaður. Auk reiðhestanna
höfðum við 6 eða 7 hesta undir klyfjum
og álíka marga lausa hesta til skipta. Krist-
jana litla reið í söðli, sem var með háum
bríkum bæði að aftan og framan, en á
milli þeirra voru festar sveifar, svo að hún
gæti ekki dottið af baki. Hún gat setið í
hvorri hliðinni, sem hún vildi, og voru segl-
dúkspokar festir við gjarðirnar beggja
hann þjónaði til 1818, er hann fór til Danmerkur,
þar sem hann þjónaði embætti til dauðadags.
Kafli sá, er hér fer á eftir, er sumpart þýdduf
en að sumu leyti endursagður úr bók frú Th-,
sem heitir Fru Th’s Erindringer fra Island. Sýnir
hann ljóslega hvílíkum erfiðleikum flutningar
hafa verið bundnir hér á landi á þeim tíma. Til
skýringar skal þess getið að börn þeirra hjóna,
sem við söguna koma, voru þessi: Sófus 12 ára,
Kristjana 10 ára og Agata 3 ára. í frásögninni
eru öll hæja- og mannanöfn skammstöfuð og hef*
ég ekki haft færi á að hafa upp á nema fæstutn
þeirra. — St. Std.
megin, til þess að taka við henni, ef hún
rynni niður úr sætinu. Fylgdarmaðurinn
teymdi undir henni. Sófus reið í hnakk,
sem einnig var með háum bríkum, en aft'
ari bríkin var miklu hærri en hin, og vaf
hann festur við hana með ól, en gat P°
stýrt hesti símim sjálfur. Stúdentinn reidd1
Agötu á þófa, en mjög er þægilegt °é
mjúkt að sitja á honum.
Fyrstu dagleiðina fylgdu kaupmennirn'
ir Ö. og E. okkur ásamt J. skipstjóra. Ag'
ata litla var dauðhrædd af því hversu hratt
var farið, hún bað guð að hjálpa sér í sl'