Æringi - 01.01.1908, Qupperneq 31

29
endur. Bjuggu teir út flot mikið, og silgdu til Jórsala
undir forustu Boemundar af Toulouse. Mistu teir mörg
iúsundir manna og voru vegir teirra leikum stráðir en teir
sent lifðu höfðu ntikið undir sér, tótt konungurinn væri
* æðsti lénskrossiun. Fóru teir illa nteð bóndurnar, svo að
altyða hefði varla liaft ofan í fyrir sig, tótt alt landið
hefði verið dyrkað. Samhliða tessu hafði klerkavaldið auk-
* ast rnikið; surnir voru munkar og drógu teir sig út úr
skarkala veraldarins, en aðrir seldu mönnum syndaafsal
■dýrum dómum. Erkibiskupar höfðu pallíumstyrk til tess
að fara á páfann, en hann var tá staddur í Canossa á
henni Norður-Matthildi, vinkonu sinni. Trátt fyrir tetta
voru afturfarir teknar að glæðast yfir trúna og fótunum
svo að segja kipt undir henni. Tegar nú eym manna
upplukust svo teir sáu hvað um var að vera, að aðalsmenn
voru alsettir gyltum gullhringum og bárust mikið á um
mat og drykk, en öll bóndastétt. eiga ekki miðlungi mat-
ar, öll gróðrarfyrirtæki teirra mishepnuðust og alt teirra
líf var ein gufa af ógæfu, tá voru gefin út ótal flugrit,
eitthvað um 20 og skorað tar á æðri stéttirnar, að láta
af öllum drengskap við undirsáta sína. 'I‘]n tað var eins
og að veifa dnlu framan í rauðau tarf, og valdi tetta
ágreiningi meðal stóttanna. Svo bar tað annað, sem teim
var á milli, og ollaði tað upptökunum til binnar löngu
stóttabyrjáttu og varð fyrsti hyrningarsteinninn undir falli
aðalsmannanna.
Hjer turfti því stjórnara er skoraði langt fram úr
, ‘öllum öðrum, enda sást tað brátt á Karli, að tað var mik-
ið varið í manninn spunnið. Hann var manna fagrastur.
. Hæð hans var 4 fet og 8 tumlungar á hæð og augu hans
„ fráneygð mjög. Hugur hans var sigursrell fýsnar, og tar
■sem undrast hefir verið um tað, að hann hefði skulað
leggja sig eftir Alkymi og annari slíkri skarpviturri heimsku
itá hygg jeg að hann hafi aldrei drukkið sig út úr, en