Æringi - 01.01.1908, Side 42

40
H/rnaði geð af guðaveig,
gáfulega hóf hann mál :
»Veit ég að um víðan geim
vitið andar stíga í.
Þekkja allra hugarheim
og hafa yndi mest af þv/.
En það er verst að þeirra orð
of þunn eru fyrir eyru vor.
Við þurfum lipurt, lítið borð,.
er lótt roá stíga andaspor.
Miðill vera verð eg þá,
vitran anda seiða’ að mér;
þú munt bráðum sjálfur sjá,
særing mín ei brigðul er((.
Lítið borð og lótt þeir fá
laufaskurði dyrum með,
fingrum styðja allir á ;
alt fer vel, en hyrnar geð.
Dásamlega dansar borð,
dillar þar og hossar sér.
Kongur mælir ekki orð
undrun gegnum hugann Ter.
Albjartur eitt undrakver
upp úr stjórnarvasa tók,
gullið ritbly eitt þar er
í allrar speki vasabók.
Blað svo lagði borðið á,
blýið hendi þrífur nú :
»Só hér andi okkur hjá,
inn mér strags, hvað heitir þú«..