Æringi - 01.01.1908, Side 48

46
að til Dana hami aftur reið'
eddukvœða viti.
Gáskafullar geitur oft
geist úr fjalli halda.
Finnur svo um lög og loft
leið og báru falda.
Geitur slíka flóttaför
fara undan vargi,
sem af sterkum álmi ör
ofan af háu bjargi.
En finnurinn svo flugstíg tróð’
að fram úr þótti keyra,
því samvizkunuar sorahljóð
sungu’ honnm að eyra.
Skamt frá landi létti þó
lund og batnar hagur.
Er sem stígi upp úr sjó
ómur n/r og fagur.
Litið varð í vestuiátt
vitrum mamii og fróðum.
Heyrði þaðan hörpuslátt
hreim frá Grætilandsþjóðunu
ísinn varnar vinnu þar,
verður smátt til forða,
kveða þeir því kviðurnar
og kunna bezt til orða.
íslendingum illa fer
yrki að vinnu og sliti.
í finninn hljóp, hvað eftir er^
af eddukvæða viti.