Gripla - 01.01.1979, Qupperneq 140

136
GRIPLA
S
Laugabólshlíð ok gekk
þar á land ok hittir smala-
mann. Hann spyrr hverr
hann væri, en hann segir
slíkt er honum sýndisk
ok eigi sem var. Gísli
fær sér hall einn ok
kastaði út í skerit er lá
fyrir landi, og r0ri til
sjálfr at forvitnask um,
ok fundu þar hallinn sem
niðr hafði komit. Gísli
bað þar bóndason eptir
gera þá er hann kœmi
heim, — ‘ok mun hann
þá vita þykkjask hverr
maðrinn verit hefir,’ —■
því at þetta var einkis
manns kast annars, því at
hann var betr búinn at
íþróttum en flestir menn
aðrir. Gísli stígr nú á skip
ok rœr út fyrir Langanes
ok inn á fj<?rð þann er
Geirþjófsfjorðr heitir.
Hann gengr af Arnarfirði.
Býsk hann þar um.
M
bœjarins ok hittir þar
mann, ok spyrr sá hverr
hann væri, en Gísli
sagði til slíkt er honum
sýndisk, en ekki þat sem
var. Gísli tekr upp stein
einn ok kastar út í hólm
þann er þar var fyrir
landi, ok bað þar bónda-
son eptir gera þá er hann
kœmi heim, ok kvað
hann þá vita mundu
hverr maðrinn þar hefði
komit. En þat var einskis
manns at inna, ok kom
þar þá enn þat fram at
Gísli var betr at íþróttum
búinn en flestir menn
aðrir. Eptir þat gengr
hann á bátinn ok rœr út yf-
ir nesit ok yfir Arnarfjorð
ok yfir fjorð þann er
gengr inn af Arnarfirði er
heitir Geirþjófsfjorðr, ok
býsk hann þar um . . .
B
bœjar nokkurs, ok gengr
hann til húss ok hittir
mann einn, en hann
spurði hverr hann væri,
en hann sagði slíkt til
sem honum líkaði. Hann
fær sér stein einn ok
kastar í hólminn út er lá
fyrir landinu ok bað þar
son bónda eptir gera
er hann kœmi heim, —
‘ok mun hann þá vita
hverr verit hefir.’
Síðan
stígr hann á skip ok
rcer út fyrir nesit ok
yfir Arnarfjprð ok inn
í fjorð þann er heitir
Geirþjófsfjorðr er gengr
af Arnarfirði ok býsk
þar um enn á nýjaleik.
Á fyrsta staðnum (34,15) tekur Finnur Jónsson texta S fram yfir
MB og sleppir klausunum sem standa í MB. Ástæðan er vafalaust sú
að sömu klausur eða svipaðar koma síðar, að nokkru leyti í M, sbr. og
S og B (36,15), að nokkru leyti aðeins í S (36,19-20). Og Björn K.
Þórólfsson segir (Vestf.s. 64 nm.): ‘Að svo miklu leyti sem þessi staður
er eins í E og 445, hlýtur hann að stafa frá handriti, sem báðar gerðir
Gísla sögu eru komnar frá, en jafnvíst er hitt, að hann er ekki upp-
haflegur þar í sögunni, sem hann er settur í E, 445, heldur á efni hans
betur heima nokkuru síðar.’ Síðan vísar hann aftur á bls. 66, þar sem
klausan um málatilbúnaðinn er prentuð í meginmáli eftir M (= E hjá
B.K.Þ.), og klausan um landsöluna til Þorkels Eiríkssonar er prentuð
neðanmáls eftir S (= Y hjá B.K.Þ.). Um síðari klausuna segir B.K.Þ.:
‘Það, sem hér stendur, hefur sá, er samdi gerðina Y, flutt til.’