Eimreiðin - 01.04.1946, Blaðsíða 89

EIMREIÐIN
153
Leiklisiin.
Leikfélag Hafnarfjarðar:
Ráðskona Bakkabræðra.
Leikfélag Reykjavíkur:
V ermlendingarnir.
Fjalakötturinn: Upplyfting.
Leikfélag Eyrarbakka:
Kappar og vopn.
Ekkert leikfélag á landinu hef-
náð neitt svipuðum árangri og
Leikfélag Hafnarfjarðar með sýn-
ingunni á Ráðskonu Bakkabræðra.
Þetta er sænskur alþýðuleikur í
bi'emur þáttum, eftir Oskar
Wennersten og kom hér fyrst fram
1 útvarpinu fyrir liðlega 10 árum,
1 heldur óliðlegri staðfærslu Skúla
Skúlasonar blaðamanns. Nokkur
leikfélög réðust svo í að sýna leik-
lnn, án þess að til byltingar kæmi
1 leiklistinni hér, en þegar Hafn-
firðingar tóku leikinn í sínar
hendur, fyrir þremur árum, kom
1 Ijós fádæma aðdráttarafl leiks-
lns- A þessu vori komst sýning-
arfjöldinn upp í 84 sýningar, lík-
*ega heimsmet, ef miðað er við
fólksf jölda. Heiður þeim, sem heið-
nr ber, og er það vafalaust, að
án leiks ungfrú Huldu Runólfs-
dóttur í aðalhlutverkinu og leik-
stjórnar hennar, hefði leikurinn
ehki náð þessum einstæða árangri.
Líklega hefur Leikfélagi Reykja-
Vlkur fundizt nóg um, þegar svona
goðu beini var hnuplað rétt fram-
an við nefið á því. Nokkuð er
^nð, að sagan átti ekki að endur-
taka sig. Skátafélög hér í bænum
höfðu í mesta grandaleysi farið að
undirbúa sýningu á öðrum sænsk-
um aiþýðuleik, Vermlendingunum
eftir Fredrik August Dahlgren,
og fengið til þess þýðingu norðan
af Akureyri, sem nemendur
Menntaskólans þar höfðu haft við
sýningu á leiknum 1938. Skipti
það engum togum, félagið lýsti sig
réttkjörið til að flytja almenningi
þjóðlega, sænska list með tilheyr-
andi, enda nýbúið að láta ljós sitt
skína í sömu grein, hvað snertir
þjóðlega danska list, Álfhól Hei-
bergs. Þegar höfuðstaðarbúar
fengu svo loksins að sjá Verm-
lendingana, voru þeir sviðsettir
af rausn og yfirlæti, en engum
vanefnum viðvaninga. Á þessu
græddist einn hlutur. Lárus Ing-
ólfsson fékk tækifæri til að sýna,
hve langt má komast á litlu leik-
sviði og við erfið skilyrði með
smekklegri sviðsetningu tjalda og
búninga. Allt annað í þessum
„grát-broslega tal-, söng- og dans-
leik“ (á sænsku: Sorglustigt tal-,
sáng- och dansspel) gekk í haug
hjá Heiberg og öðrum slíkum gull-
aldarhöfundum.
Þegar komið er úr þessu and-