Eimreiðin - 01.01.1952, Qupperneq 36

24
ÆSKULINDIN
EIMREIÐIN
og öskur: „Drepið hana! Drepið hana!“ grenjaði múgurinn og
öskraði, vitstola af bræði. „Vér erum ekki hingað komin til að
horfa á loddaraleiki og sjónhverfingar! — Drepiö hana! Drepi'ð
hana!“
Þá hljóp til yfirkvalarinn og hjó hana banahögg, — klauf
höfuð hennar í herðar niður; en aðrir þustu að og söxuðu líkama
hennar í smá búta. — Jafnvel heiðingjarnir kváSust aldrei hafa
seS jafn hugprúSa konu.“
# # #
Og kristnin sigraði rómverska heimsveldið. Þeim sigri er enn
eigi lokið, svo er hann seinunninn, — á því margt það fegursta
framundan. Kristnin var gerð að veraldlegu valdi. Ráðamenn
sáu sér það hagkvæmast til að hafa hemil á fjöldanum. En hvað
sem því líður, þá eiga móðurkirkjan og frumkristnin heimsins
fegurstu perlur í Blandínu fögru, brúði Krists, og Maríu, móður
Jesú. Móðurkirkjan hefur sameinað báðar þessar perlur í eina,
undurfagra og skínandi, er ávallt mun ljóma með dásamlegri
velþóknun fyrir augliti skaparans, þar sem móðirin er gerð að
hreinni, heilagri meyju.
VII.
— Ekkert skil ég í, að hún skyldi giftast nautakaupmanni!
— Hver?
— Hún Aspasía, sem giftist honum Lysikles. En það var fyrir
Krists burð, á blómaskeiði Grikkja. Aspasía var sú fegursta og
líklega bezt að sér gjör allra kvenna, sem þá voru á jörðinni.
Hún kom til Grikklands frá Litlu-Asíu, að haldið var frá Miletus,
en uppruna hennar veit enginn með vissu. Fræðimaðurinn og
heimspekingurinn Platon segir, að hún hafi flutt mælskulistina
og vizkuna yfir á Grikkland. Perikles, stjórnandi Aþenu, vildi
kvænast henni, en fékk því eigi fram komið af því hún var út-
lend. Þau gátu saman einn son, Perikles yngra. Spekingar og
listamenn Aþenu fóru á kvöldvökum til hallar hennar, og meðal
þeirra Sókrates, Platon og Perikles, til að hlýða á kenningar
hennar, speki og frámunalega mælskulist. Platon segir, að vit
hennar hafi skarað langt fram úr fegurðinni, og væri hún þó
mikil. Sókrates lá alveg flatur fyrir henni og bað hennar, reiðu-