Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1952, Síða 40

Eimreiðin - 01.01.1952, Síða 40
28 ÆSKULINDIN EIMREIÐIN í gegnum, til þess að geta öðlazt fallega stúlku. Og í biblíu elsk- endanna er hið sama skráð á öllum tungum meðal allra þjóða: Ung og fögur kona berst um bárur hversdagsannanna eins og söngvar ómi í sál henni. Svallbræðurnir þagna, er hún kemur í námunda við þá. Grátnu andlitin hýrna, er hún kemur inn úr dyrunum. Sjúklingurinn gleymir þjáningunum, er hún hrærir hann hendi. Fátæklingurinn verður auðmaður, er hún stendur í hreysi hans. Enginn matur er svo óbreyttur, að hann verði ekki lostætur, er hún sezt líka að borðum. — Og einu gildir hvort klæði hennar eru rauð eða hvít eða blá, — alltaf anga þau af hvítu líni. — Ungri mey fylgir jafnan ósýnileg dís, sem lagar á henni hárið, kýs lit á kjólinn hennar og klæðir hana. Mistakist kjóllinn eitt- hvað, verður allur búningurinn bara að nýju augnayndi. Setji hún upp hattinn í flýti, fer hann betur en nokkra tízku getur órað fyrir.“ Og fallni riddarinn hafði ennfremur sagt honum: „Fallir þú í einvígi, en þó svo, að þú súpir eigi dauðann, þá far þú til Perl- unnar frá Toledo. Þú finnur hana í mynni Þagnardals!“ Að því mæltu andaðist særði riddarinn. m * * Og nú, er ungi riddarinn var heill að verða og eldur æða hans að renna í fornan farveg, þá kraup hann á kné og kyssti hönd hennar: „0, þvi fagra blæjubrúður! 0, þú dásamlega dís! Seg mér, aumum riddara, þú góði græðari og ljúfi lífgjafi! Seg mér: Er þú Perlan frá Toledo?“ — Og konan fagra með blæjuna svaraði í sínum fagra og látlausa róm: „Ung var ég nefnd því nafni, — óvíst hvort svo er enn.“ Og riddarinn rétti fram gildan sjóð, því nú var hann heill og gróinn sára sinna, en Perlan fagra hreyfði eigi hönd sína og snerti eigi sjóðinn. Og riddarinn bauð fram miklu meiri sjóð. En mærin fagra mælti: „Hir'S eigi um.... Hönd mín kann aS grœSa sár þau, er riddari minn veitir.“ Og hann minntist við mærina fögru, að hún vildi unna hon- um þess, að hann mætti líta andlit hennar óhjúpað, svo hann gæti geymt auglit hennar og ásjónu í þakklátum hug og hreinu hjarta; að hann gæti þekkt hana aftur og minnst hennar hvar
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.