Eimreiðin - 01.04.1955, Qupperneq 43

E'MREIÐIN
RÓA SJÓMENN ...
115
ún kom neðan af höfðanum í birtingu á morgnana og hvarf
ar,gað aftur á kvöldin, til litla drengsins.
Síðan kom kreppan og neyðin, sem henni fylgdi; þorps-
ag&1' su^u hálfu hungri, svo að hreppurinn varð öðru hvoru
uthluta matvælum ókeypis handa alþýðu, en konan á
höfð
um
auum þraukaði hjálparlaust. Hún varð gömul á nokkr-
arum, en drengurinn dafnaði vel, og það, að þau sultu
1 hæði heilu hungri, var að þakka öllum fiskkippunum,
Sern eiuhver lagði af og til við dyr hennar snemma á morgn-
ana uh erfiðu árin, Kristrún vissi ekki hver, hún spurði
skis, en hana grunaði Jökul formann. Þannig liðu árin,
honan á höfðanum fékk smám saman á sig þjóðsagna-
sér ’ ^*Vl Var ja^nvei fiey§h að hún kynni eitthvað fyrir
’ °g konurnar í þorpinu notuðu hana sem grýlu á börnin,
e^ar hau voru óþekk.
>hu riStlan °Pna3i gluggann og lét andvarann utan af haf-
j.. J°iha um sig. Já, drengurinn var í góðum höndum hjá
Þar yrði hann tvö til þrjú ár og síðan færi hann í
Um annashólann fyrir sunnan. Hana dreymdi stóra drauma
sér S°nrnn’ °g hún hafði ástæðu til þess. Hann var fylginn
°g' 611 hrenglundaður og hafði skarað fram úr í skólanum
j, ,.Unnið fiest heiðursmerki þorpsins fyrir sundafrek og
ur- llr' hTci, hún hafði ekki yfir neinu að kvarta; dreng-
}le- n hafði ekki brugðizt vonum hennar, og það fór aftur
. 1: hylgja um líkama hennar, eins og fyrr um daginn,
þa 1 hún virti hann fyrir sér í skjóli við gluggatjöldin,
ejng Sem hann stóð á bryggjuhausnum, stæltur og fagur
°g h°^ hans heitinn, þessi töfrandi reisn yfir höfði
stjór ei^Um' ^ristrún sa hann fyrir sér sem skipstjóra á
son n^a^h a stóru skipi, er sigldi um höfin, víð og breið —
hennar!
lék 1Strnn ^et aftur gluggann og gekk til náða; veikt bros
Um Varir hennar — í fyrsta sinn í mörg ár.
^gurhm litur á klukkuna. Það er kominn tími til að
þj^9' ^hinn rís á fætur og veitir því nú athygli, að austur-
hn( nrnmn hefur breytt um lit og tröllauknir, sótsvartir ský-
ar steypast þar hver um annan þveran. Hann heyrir