Eimreiðin - 01.01.1969, Qupperneq 90

72
ElMREWl*1
telji sig þá eiga nokkurs í að
hefna.
Þórir: Ekki hræðumst við kögur-
sveina Þorfinns, en þó er þetta
heilræði og göngum út og lítum
á varning jrennan, hversu nýtur
er. (Þeir ryðjast út með stjaki
nokkru.)
(Sviðið autt um stund.)
Húsfreyja (kemur fram á sviðið
með miklum óttasvip). Hvað er
nú til ráða, er hagur vor orðinn
með hinum mestu ódæmum, og
framkoma Grettis hin hrakleg-
asta, nema klækibrögð búi und-
ir, en því þorum við lítt að
treysta. Vil eg því nú vinna heit
um að gera góðverk nokkurt ár-
lega, áður en líður fast að jólum,
ef nú mætti úr rætast nokkuð um
vandræði vor. En hér kemur nú
Grettir og sýnist búinn til stór-
ræða.
Grettir: Húsfreyja! Nú er mikil
veiði fyrir hendi. Eru berserkir
innilokaðir í birgðaskemmunni
og varðar því mestu, hvort nokk-
ur þau vopn séu tiltæk, sem nýt
séu.
Húsfreyja: Til eru vopnin að vísu,
en eigi veit eg til hvers þér muni
koma, er við slíkt ofurefli er að
etja. (Fær Gretti krókaspjót,
hjálm og saxið góða.) en tak hér
við hjálmi og krókaspjóti Kárs
hins gamla, svo og saxið góða og
njóttu svo vel sem málefni
standa til!
Grettir: Fá muntu til húskarla
þína að fylgja mér og dugi hver
sem má, ekki mun seinna
vænna. (Snarast út.)
Húsfreyja (kallar): Upp allir þið
húkarlar og fylgið vel svo vösk-
um og góðum dreng. (Við sjálH
sig.) Nú væri guð í garði, ef
nokkuð mætti umbætast vorn
hag, og eigi munu Gretti vopnin
bila, hversu sem fer um liðstyrk
húskarla vorra.
Tjaldið.
Þriðja atriði. Morguninn aftir.
Húsfreyja er á sviðinu. Húskarlaf
koma inn.
Húsfreyja: Helzt til löng hefh'
þessi nótt verið oss, eða hvað er
að frétta af bardaganum? Eru
berserkir fallnir eða flúnir?
Húskarl: Það vitum við ógerla um
suma þeirra, en þó sá eg þá, er
Grettir felldi þá bræður báða,
Þóri þömb og Ögmund illa. Var
slíkt afrek með fádæmum, sem
og öll hans framganga.
Húsfreyja: Mikil tíðindi og góð
segið þið. En hversu má Grettir
nú, eða hver afrek unnuð þið í
bardaganum?
Húskarl: Eigi vitum við hvar Grett-
ir er nú. Börðumst við með hon-
um fyrst, en er berserkir sóttu
fast að oss hopuðum við undir
húsvegginn, unz Grettir hratt
þeim á flótta. Gekk svo langa
hríð. Sóttum við fram, en ber-
serkir hopuð en færðumst undan
er þeir sóttum fram.
Húsfreyja: Eigi var það mikill
hetjuskapur, en þó má vera, að
til nokkurs gagns hafi orðið. En
hvað segið þið fleira af tíðind-