Eimreiðin - 01.01.1969, Qupperneq 91

GRETTIR ÁSMUNDSSON
73
um? Eða hvað hefir dvalið ykk-
ur svo lengi nætur?
Húskarl: Er við höfðum barizt
langa hríð og enn höfðu fallið
nokkrir berserkir fyrir Gretti,
hvarf hann á eftir þeim, sem
enn stóðu uppi. Höfum við hald-
ið vörð úti síðan.
Húsfreyja: Ekki hefir ykkur farizt
skörulega í liðsemd við Gretti.
Var og þess ekki að vænta. En
nú vil eg, að þið farið og kannið
eyna og veitið Gretti fulltingi,
ef með þarf.
Húskarl 2: Mannhætta mikil er
það að fara um eyna meðan ekki
er vitað hvar berserkir hafast
við, en hvað Grettir má. Mun
og Þorfinnur brátt heim kominn
með nægan iiðskost.
Húsfreyja: Miklir örkvisar eruð
þið og munum við konur til fara
og hyggja að, hvort Grettir verð-
ur ekki fundinn. En ekki mun
Þorfinni bónda þykja þið gæta
vel hjúaskyldunnar, ef þið hygg-
ið ekki að, hvort Grettir er í
nauð staddur og sitjið heima, þá
er við leitum bjargvættar vors.
Grettir (kemur inn): Um hvað ræð-
ið þið svo mjög, að þið gáið
einskis annars.
Husfreyja: Eleill og saell, Grettir,
og vertu velkominn. Mikið
frægðarverk hefir þú unnið og
leyst mig og hjú mín frá þeirri
skemmd, er vér liefðum aldrei
bót á fengið, ef þú hefðir eigi
borgið oss.
Grettir: Eg þykjumst nú mjög
hinn sami og í kvöld, er þér töl-
uðuð sem hraklegast til mín.
Húsfreyja: Eigi vissum vér þá, að
þú værir slíkur afreksmaður, sem
vér nú höfum reynt. Er Jjér hér
allt sjálfboðið Jrað, er eg hef að
veita og Jjér sæmd í að Jjiggja. En
mig varir, að Þorfinnur launi
þér ])ó betur, er hann kemur
heim.
Grettir: Lítils tel eg við Jjurfa um
launin, en Jjiggja mun eg boð
Jjitt. (Lítur út). En hvort er sem
mér sýnist, að Þorfinnur sigli að
landi og er ])á skammt komu
hans. Vil eg, að allir séu hér
kyrrir inni, hirði eg lítt, þótt
bóndi blikni nokkuð við, er hann
sér deili gestakomu þeirrar, er
hér hefir að borið.
Húsfreyja: Eigi sænrir mér annað
en ganga út og fagna bónda mín-
um. Það vildi eg og, að þú gerð-
ir, þar sem mest kemur til þín,
það sem hér hefir betur ráðizt.
Grettir: Ráða muntu ferðum ])ín-
um húsfreyja, en hvergi mun eg
fara. Er mér mál að taka hvíld
nokkra eftir unnin verk.
(Húsfreyjur og húskarlar fara.
Grettir:
Tólf höfum gröf hjá gjálfri
gunnelds búið runnum,
einn nam eg öllum vinna
ótrauður harðan dauða.
Hver munu gild af gjörvast
gulsvert borin telja.
Verk þau einn fær orkað
ítur, ef slík eru lítil.
Þarna kemur nú Þorfinnur
bóndi og skal því niðurfella
kveðskapinn.
Þorfinnur (kemur inn ásamt hús-
freyju. Hann heilsar Gretti):