Ægir - 01.07.1914, Blaðsíða 3

ÆGIR
79
Skýrsla
tll Fiskifjelags íslands fyrir ársfjórðniiginii
Janúar til Apríl.
í Febrúar þ. á. fór jeg frá Rvík til Eyrar-
bakka og Stokkseyrar. Þar hafði jeg 5 fundi
með mönnum og leiðbeindi þar um hirð-
ingu og meðferð mótora; þessir fundir voru
yfirleitt vel sóttir.
A Eyrarbakka og Stokkseyri er aðeins
ein smiðja eða verkstæði sem gerir
við mótorvjelar, og virðist mjer hún vera
nokkuð lítil fyrir jafn stór pláss og þesair
staðir eru, og annað eins framfara pláss og
þetta er. Væri því æskilegt að einhver bót
yrði ráðin á þessu. Oft er það erfiðleikum
bundið að ná í hina ýmsu hluti sem þurfa
til mótorbátanna, og verða þeir oft að
sækja þá til Reykjavíkur eða Vestmanneyja.
Yfirleitt eru mótorbátarnir á Eyrarbakka
og Stokkseyri vel útbúnir með helstu vara-
stykki til mótoranna o. fl. Þar eru nú þegar
15 mótorbátar, og voru af þeim 3 eða 4
smfðaðir síðastliðinn vetur.
í Sandgerði, Keflavík og Vogum hafði jeg
sinn fundinn á hverjum stað, en vildi helst
hafa getað haft þá fleyri, en það var ekki
hægt vegna annríkis fólks, því vertíð var
byrjuð og afli heldur góður. Einnig kom jeg
á fleiri staði, svo sem: Garð, Leiru, Njarð-
vfkur og Vatnsleysuströnd, átti tal við ýmsa
dugnaðarmenn þar, skoðaði mótorbátana, og
leiðbeindi með þá.
Afar slæmt er það, að hvergi skuli vera
verksmiðja sem getur gert við bilanir mótora,
á öllu svæðinu frá Hafnarfirði og alla leið
suður með sjó. Það er því neyðar úrræði
hjá mönnum, að þurfa að fara alla leið til
Reykjavíkur, til þess að fá smá galla endur-
bætta, og sem svo oft geta komið fyrir.
Jeg tel því mjög nauðsynlegt, að verk-
smiðja yrði sett á stofn, einhversstaðar á
nefndu svæði. Jeg er viss um, að ef einhver
framkvæmdasamur maður byrjaði á þessu,
þá gæti það orðið vel viðunanleg staða.
Hjer suður með sjó eru nú 36 vjelabátar,
og vfða á Iandinu þar sem verkstæði eru,
eru ekki nærri eins margir vjelabátar, og
er því útlit fyrir að væntanleg verksmiðja
geti gefið eitthvað af sjer.
Heppilegt væri að hafa verksmiðju í Kefla-
vík, þvf hún er sem miðstöð fiskistöðvanna
hjer suður með sjó.
Mótorhúsin í mörgum af þeim bátum sem
jeg hef skoðað, eru því miður illa útbúin.
Þau eru svo lág að menn verða að vera
hálf bognir, jafnvel liggja á knjánum niðri í
þeim, svo leka þau svo að mönnum er ekki
fært að vera þar niðri, og hvernig andrúms-
loftið er, geta menn gert sjer ljósa hugmynd
um. Það er mjög slæmt að vera í þvílíku
andrúmslofti, fyrir utan hversu heilsuspillandi
það er. Það er hægt með litlum kostnaði að
ráða bót á þessu, ef bátseigendur vildu kosta
svolitlu til, og sem þeir vonandi gera, þegar
þeir sjá hversu árfðandi þetta er, fyrir heilsu
þeirra manna sem þeir hafa í þjónustu sinni.
Marga af þeim bátum sem jeg hef skoðað,
vantar nokkuð af þeim áhöldum sem Samá-
byrgðin áskilur að þeir hafi, svo sem slökkvi-
áhald, árar o. fl. — Marga báta vantar ein-
kennistölu, og ætti slíkt ekki að eiga sjer
stað.
Ól. Sveinsson.
V^D
æiiýi’sla
til Fiskifjí'lngs íslands um úrsfjórðnnginn
1. apríl til 30. júní 1914.
Frá 1. til 13. apríl var jeg heima hjá
mjer í Haukadal, með því að engin skipa-
ferð fjell suður á því tímabili; 13. apríl
lagði jeg af stað með Ceres til Reykjavíkur
og kom þangað að kveldi hins 16.
Á ferðinni að vestan hitti jeg ýmsa menn