Ægir - 01.04.1923, Blaðsíða 13

ÆGIR
59
urinn var lengdur um ca. 15 metra og
skjólgarður bygður með honum öllum.
Kostnaður við verkið nam rúmum 58 þús.
kr. Af því lagði ríkissjóður fram einungis
18 þús. kr., en um 40 þús. kr, koma á
herðar hreppsins. Verkinu var hagað þannig
að steypan var að mestu gerð á landi og
siðan var kassanum með steypunni í,
fleytt fram fyrir gamla endan á brimbrjótn-
um á undirstöður úr grjóti.
En í stórbrimi í september henti það
tjón, að undirstöðurnar fremst undir steypu-
kössunum reif undan svo brimbrjóturinn
sökk niður og sprakk í sundur kringum
samskeytin og myndaðist þar stór glufa.
Skjólgarðinn tók og af brimbrjótnum á
10 — 12 metrasvæði og bar yfir i vörina innan
við hann. Hefir eigi verið unt að ná steypu-
stykkjunum úr skjólgarðinum upp, og er
því ókleift að komast upp að garðinum
þeirra vegna. Er að þessu hið mesta tjón
og óhagræði.
Bolvíkingar hafa sótt um 12 þús. kr.
fjárveiting úr ríkissjóði til þess að bæta
þessar skemdir. Má vænta þess að það
verði auðsótt mál, því þetta mannvirki
má teljast með öllu ónýtt, eins og nú er
það. Og þar sem Bolvíkingar hafa lagt
svo mikið af mörkum sjálfir til brimbrjóts-
ins, þá er þess meiri ástæðu fyrir ríkissjóð
að hlaupa hér undir bagga, sennilega i
síðasta sinn með þetta mannvirki.
Með þessari viðbót við brimbrjótinn, er
fyrst og fremst fengin örugg lending í
Bolungavik, þvi svo segja kunnugir menn,
að eigi muni unt að fara á bát inn á
Víkina sjálfa sökum brotsjóa, þegar eigi
er lendandi innan við brjótinn. Auk þess
sem allir vélbátar geta legið við enda
garðsins munu og smærri gufuskip einnig
fljóta þar. Hér er því um mannvirki að
ræða, sem alla þá er skifti eiga við Bol-
víkinga ríður á miklu að verði bætt.
Pá má og nefna það, að nýlega er stofn-
að togarafélag í Önundarfirði fyrir forgöngu
Kristjáns Torfasonar. Er þegar búið að
safna all-miklu hlutafé þar í firðinum og
víðar. Ætlunin er að kaupa þegar einn
togara og taka annan á leigu, en ekki
mun þó búið að festa kaup á skipi né
leigja skip þegar þetta er ritað.
Störf min siðan ég tók við erindreka-
starfinu hafa að miklu verið fólgin í söfn-
un aflaskýrslanna, eins og sjómönnum
mun kunnugt. Söfnun aflaskýrslnanna, er
á byrjunarstigi, og er þess eigi að vænta
að fnllkomið iag komist á slíkt á fyrsta
ári, þar sem verstöðvar eru jafn margar
og dreifðar og hér i Vestfirðingafjórðungi.
En þess vil ég láta getið að hjá sjómönn-
um flestum er ég hefi átt tal við um þetta
mál hefi ég yfirleitt fengið góðar undir-
tektir, og virðist mér menn yfirleitt skilja
nauðsynina á þvi að safna greiðlega og á-
byggilega aflaskýrslunum.
Eg hefi og haldið 16 fundi i fiskideild-
um fjórðungsins síðan í mars s. 1. Sömu-
leiðis hefi ég skrifað um 25 bréf i þágu
starfs míns, auk skýrslna þeirra tveggja,
er ég hefi gefið stjórn Fiskifélagsins. Og
enn hefi ég átt tal við býsna marga menn
víðsvegar um fjórðunginn um sjávarút-
vegsmál. Reynslan og framtíðin verður að
sýna hver árangur hlýlst af starfi mínu.
Ísafirðí 18. jan. 1923.
Kristján Jónsson
frá Garðstöðum.
Vertíðarafli. Frá aflabrögðum verður
skýrt í næsta blaði Ægis.