Ægir - 01.01.1926, Blaðsíða 9

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFJELAGS ÍSLANDS.
19. árg.
Reykjavik, Janúar 1926.
Nr.
Fiskimat,
(Athuga8emdir um tillögur Fjórðnngs-
þing8 Anstfirðinga).
Fjórðungsþing Fiskifélagsins í Auslfirð-
ingafjórðungi hefir nýlega samþykt tillögur
um fiskimat, sem eg álít rétt að gera
nokkrar athugasemdir við, áður en þær
fara áleiðis til Eiskiþingsins og máske Al-
þingis.
Fyrsti liður tillögunnar hljóðar svo:
— »þar sem sýnilegt er, að meðferð á
fiski hefir verið ábótavant allvíða síðustu
árin, og orsökin er einkum sú, að fiskur
hefir gengið kaupum og sölum innanlands
og verið keyptur úr útlendum skipum ó-
metinn í báðum tilfellum, oft ómatshæfur
þ. e. ekki fullsaltur eða fullslaðinn, þá
skorar Fjórðungsþingið á Fiskiþingið, að
beita sér fyrir því við Alþingi, að hert
verði á ákvæði 4. liðs 1. greinar fiskimats-
laganna þannig, að þess verði stranglega
gælt, að enginu óverkaður saltfiskur gangi
kaupum og sölu innanlands ómetinn, eins
og tíðkast hefir, nema hann (fiskurinn) sé
ællaður til neytslu í landinu sjálfu«.
En 4. liður 1. gr. Fiskimatslaganna, sem
vísað er til í tillögunni er þannig:
»Áður en verkaður eða óverkaður salt-
fiskur gengur kaupum og sölum innan-
lands, skal meta hann og flokka eftir gæð-
um, ef hann er ætlaður til útflutnings. —
Matsmenn skera úr, hvenær óverkaður
saltfiskur er matshæfur«.
Tilgangur með þessu ákvæði Iaganna
var sá, að þelta innlands mat bætti verk-
un og meðferð á fiski, og hefir að nokkru
náð tilgangi sínum, einkum á verkuðum
fiski, en orðið fremur haldlítið í fram-
kvæmdinni að því er snertir óverkaðan
fisk.
það er sjálfsagt rélt, að ef allur fiiskur
er melinn áður en hann gengur kaupum
og sölum, og fiskverðið siðan miðað við
gœðin, þá hefir það áhrif á verkunina til
bóta. Þelta má sjá af fordæmum héðan
úr umdæminu. Eg get að vísu elcki fallist
á, að fiskverkun liafi yfirleitt hnignað sið-
uslu árin, en sumstaðar hér í umdæminu
er fiskur ekki eins góður og árin 1922 og
1923, og liggja til þess ýmsar orsakir, og
meðal annars fylgisleysi við 4. lið 1. gr.
fiskimatslaganna.
Eg gekk rikt eftir því, fyrst eftir að lög-
in öðluðust gildi, að þessum lið væri fylgt.
Fiskur, sem var orðinn matshæfur, var
æfinlega metinn áður en hann gekk kaup-
um og sölum, en ómögulegt var að kom-
ast bjá því, að ómatshæfur fiskur (þ. e. ekki
fulisaltaður eða fullstaðinn) gengi kaupum
og sölum líka, og var þá einnig metinn.
Eg er ekki í vafa um, að þelta hefir bætt
verkunina, einkum á Labradorfiski, en í
nokkrum lilfellum, og einkum á sérstökum
stöðum, hefir meðferðin spilst, að minni
hyggju einkum vegna óbilgjarnrar sam-
kepni kaupmanna.