Ægir - 01.01.1926, Blaðsíða 26

18
ÆGIR
um hér nærlendis, en get búist við að
fleiri þyrftu að sendast, en urn það nánar
er eg kem suður í vetur.
Eins og eg gat um í npphafi þessarar
skýrslu mun eg senda um áramótin, yfir-
lit yfir fiskiveiðarnar í umdæmi mínu og
fleira þar að lútandi, en þessa skýrslu ber
að skoða sem skilagrein til Fiskifélagsins.
Svalbarðseyii, 17. des. 1925.
Virðingarfylst.
Páll Ilalldórsson.
Til
stjórnar Fiskifélags lslands, Reykjavík.
Skýrsla
erindrekans í Vestflrðingaijórðungi
ágúst — desembor 1925.
í síðustu skýrslu minni í 9. blaði Ægis
hefi ég getið um bátatölu og aflafeng í
veiðistöðvum fjórðungsins frá páskum til
júní-loka. Heildarskýrsla um ársaflann í öll-
um útvegsplássum verður birt i Ægi jafn-
framt þessari yfirlitsskýrslu, og vísast hér
til hennar. Urn afiabrögðin í fjórðungnum er
í stuttu máli þetta að segja:
i Víkum varð sumaraflinn fremur rýr, eftir
því, sem mér er tjáð.
Á Patreksfirði varð þilskipa-aflinn góður.
Aflahæsta skipið þar var „Patrekur“ (skipstj.
Jón Þórðarson) með um 320 skpd. fiskjar,
17 menn er mér tjáð að hafi verið þar undir
færi. „01ivette“ (skipstj. öl. ólafsson) fékk
rúm 300 skpd. Þar voru einungis 14 menn
undir færi, svo aflinn er þar hlutfallslega
betri.
Á Arnarfirði varð vor- og sumar-aflinn
mjög góður, en haustvertíðin lélegri. Þil-
skipaaflinn á Bíldudal varð betri en nokkru
sinni áður. Tvö skipin þar fengu um 400
skpd. hvort yfir sumarið. 14—15 menn voru
þar undir færi. Þetta er einhver mesti afla-
fengur á færaveiðiskip á Vestfjörðunr.
Á Þingeyri varð „Fönix“ hæstur að afla-
feng um 300 skpd. En hlutfallslega hæstan
afla fékk vélbáturinn „Hulda“, 196 skpd., með
einungis 8 mönnum undir færi.
Frá Flateyri gekk einungis 1 þilskip á
færaveiðar. Aflafengur þess varð í meðal-
lagi.
Súgfirðingar stunduðu færaveiðar á smá-
bátum sínum alt sumarið og fengu yfirleitt
góðan afla. Úthald bátanna ódýrt. veiðarfæra-
kostnaður sáralítill og arðurinn af aflafengn-
um tiltölulega góður bæði hjá útgerðarmönn
um og skipverjum.
í Bolungavík varð sumaraflinn mjög léleg-
ur, enda stunduðu fáir bátar þaðan fiskveiðar
í surnar. Sama má að miklu leyti segja um
Hnífsdælinga.
Bolvíkingar halda ávalt gönrlum hætti með
lóðaveiðar. En reynsla síðustu ára sýnir,
að á þeim er alls ekki byggjandi á sumrin
í þessum veiðistöðvunr. Það þarf góðan afla
til þess að lóðaveiðar gefi nokkurn arð yfir
sumarmánuðina, því kostnaður er allajafna
mikill, dýr beita, steinolíueyðsla mikil, veið-
arfæraslit o. fl.
Bátarnir héðan úr bænunr voru allir á síld-
veiðunr í sunrar. Stunduðu 12—15 bátar alls
reknetaveiöar héðan úr bænunr, og öfluðu
yfirleitt mjög vel. Aflahæstur varð vélbátur-
inn „Kveldúlfur" með rúnrar 2100 tn. 15
vélskip héðan svo og „Þuríður sundafyllir"
úr Álftaíirði stunduðu síldveiðar á Siglufirði.
Öfluðu skip þessi yfirleitt prýðisvel. Hæstur
að aflafeng varð gufubáturinn „Fróði“ nreð
4500 tn., þá vélb. „Eir“ nreð 4300 tn., en
gufubáturinn „Hafþór“ fékk 4000 tn.
1 Aðalvík hafa einungis 3—4 bátar stundað .
veiðar í haust, og fengið dágóðan afla.
Á Steingrímsfirði hefir verið góður afli
í haust.
Stærri bátarnir héðan úr bænum hafa fáir
stundað fiskveiðar í haust, en aflað sænri-
lega, er þeir hafa farið til fiskjar. Smásíld
veiddist í Skötufirði í lok íróvember, og
var ágætur afli á hana í Mið-Djúpinu og á
snrábáta héðan úr bænuin og Hnífsdal í
desenrber.
Að síldveiðum loknunr stunduðu gufubát-
arnir „Fróði“ og „Hafþór“ dragnótaveiðar unr
tínra. Vélbáturinn „Isleifur" stundaði og lóða-
veiðar um sanra tínra og auk þeirra þrír
litlir vélbátar. Lögðu öll þessi skip afla sinn
í vélskipið „Víking“ frá Bíldudal, er lá á