Ægir - 01.01.1926, Blaðsíða 28

20
ÆGIR
ærna fyrirhöfn. En það verður vart hjá því
komist, að efna til fisksýningar nú á næstu
árum, enda ærið langt síðan fyrst var vakið
máls á jiessu í deildum og á Fiskijringi,
og er jrá sjálfgefið að halda sýninguna hið
viðburðaríka ár 1930. Tel ég víst, að allmikiö
verði um Jætta mál rætt, meðal annars á
næsta Fiskij)ingi, og fer j)ví ekki fleiri orð-
um um jrað hér.
Hvalveidamálid er orðið deilumál og jafn-
vel hitamál meðal sumra manna hér vestra.
Djúpmenn eru að heita má á einu máli um
I)að, að banna beri hvalveiðar hér við land,
eins og verið hefir. Peir vilja og láta hrefn-
una njóta friðunar líka, en hún hefir verið
drepin óátalið, eins og kunnugt er, undan-
farin ár. Vestur-ísfirðingar munu hins vegar
yfirleitt fylgjandi sérleyfisfrumvarpi j)ví um
hvalveiðar, er náði samj)ykki neðri deildar
Alj)ingis síðast liðið ár.
Inntökuskili/rdi í stýrimannaskólann. Ai-
menn óánægja er hér yfir hinni nýju reglu-
gerð um inntökuskilyrði í stýrimannaskóla
landsins, einkum J)ví ákvæði, að innganga
í skólann skuli háð því skilyrði, að náms-
sveinar skuli hafa siglt í 18 mánuði á skipi
stærra en 60 rúmlestir. Með j)essu ákvæði
er öllum meinað inngöngu í skólann, nema
þeir hafi stundað sjómensku á togurum í
hálft annað ár. Petta skilyrði má teljast
hreinasta fásinna. Enginn mun halda J)ví
fram, að hásetastaða á togurum glæði sjó-
menskuhæfileika manna jafnvel og sjómenska
á hinum stærri vélbátum landsins. Á togur-
um gætir hinna almennu sjómensku-starfa
miklu minna en á öðrum veiðiskipum. Skips-
höfnin er þar við störf eins og flatningu
og söltun, sem eins má nema í landi. P>ar
mun alla jafna lítt hirt um vind og sjó, en
haldið áfram meðan skipið ber af. — Á stærri
vélbátunum stunda menn nú sjó á öllum árs-
tíðum, með flestum tíðkanlegum veiðiáhöldum
—• öðrum en þorskanetum og botnvörpu
og eru að veiðum víðsvegar við land. Störfin
eru langtum fjölbreyttari, og bátarnir krefj-
ast þess, að gætt sé fylstu athygli í stormum,
og góðrar stjórnar. Af þessu leiðir, að þeir,
sem eingöngu hafa stundað sjómensku á
togurum, eru alls ekki gjaldgengir til háseta-
starfa á stærri vélbátum og tæplega á þil-
skipum, og alls ófærir til að takast á hendur
skipstjórn á þessum skipum, hversu mentaðir
sem þeir kunna að vera að öðru leyti. Aöal-
hlutverk stýrimannaskólans hefir hingað til
verið, að veita fiskiskipstjóraefnum vorum
nauðsynlega fræðslu í starfi sínu, en óneit-
anlega bregst hann illa þeirri skyldu sinni,
þegar mönnum er gert að skilyrði að hafa
stundað undirbúningsstörf sín á einni tegund
fiskveiðiskipa, og engin trygging er fyrir
því, að þeir, sem þaðan ljúka prófi, geti
tekist á hendur skipstjórn á hinum algeng-
ustu fiskiskipum vorum.
Á fjórðungsþinginu hér var bent á, að
rétt myndi að hafa inntökuskilyrði í skólann
þyngri fyrir þá, er gerast ætla siglingaskip-
stjórar, og er sú tillaga á fullum rökum
bygð. Annars tel ég víst, að hin gamla krafa
um stofnun fullkomins sjómannaskóla hér
á ísafirði verði tekin upp með nýjum krafti,
ef umræddu reglugerðar-ákvæði verður hald-
ið óbreyttu.
Bjargrádamálin. Þau hafa verið rædd á
fundum í öllum deildunum hér vestra, og
margt borið á góma í sambandi við slys-
farir á sjó, og hver ráð myndu vænlegust
til að fækka þeim verulega. Rekakkeri eru
mjög fátíð enn í veiðistöðvunum hér vestra.
Þó viðurkenna sjómenn hér fúslega að rek-
akkerið sé eitt hið ábyggilegasta björgunar-
tæki. Margir hafa því brugðist vel við, að
hafa það í bát sínum, en ekki er vert að
byggja mikiö á efndunum í því efni. Þetta
áhald v’erður aldrei alment notað fyrr en
lögskipað er, að það skuli fyigja hverjum bát.
Úr því ætti notkun j)ess að verða almenn,
því þá er ekki unt að skjóta sér Aindan
skyldunni. Sama máli er að gegna með báru-
fleyginn, sem áður fyrr vmr allmikið notaður
í út-veiðistöðvum hér vestra, en þekkist nú
vmrla. Fjórðungsþingið hér gerði það að til-
lögu sinni, að þessi tvö áhöld skyldu fylgja
hverju skipi. Óhætt mun að fullyrða, að lög-
skipuðu eftirliti með skipum og bátum sé
samvizkusamlega framfylgt hér vestra. Eig-
endur og umráðendur skipa kosta kapps um,
að búa þau sem bezt út, og væri vel, ef
])ess væri jafn-stranglega gætt alls staðar
á landinu.
Á nokkrum fundunum hneigðust menn að
björgunarskips-hugmyndinni, og byggja á
næstu árum 1—2 skip í því skyni. Þetta mal
hefir margar hliðar, og er nauðsynlegt að
bera rækilega saman bækurnar um það.
Dragnótaveidi. Alment eru menn hér á einu
máli um að banna beri með lögum dragnóta-