Ægir - 01.03.1929, Side 6

50
ÆGIR
Vestmannaeyjum, og vélbátarnir komn-
ir í þeirra stafi.
Merk nnindi lnin þvkja, saga margra
þessara gömlu góðu ski])a ef skráð væri.
Mikla björg báru þau að landi og oft
á þeim teflt á tvær liættur í baráttunni
við storma og slórsjó.
Eitt slíkt skip var „Gideon" sem hér
Hannes jónsson.
er nú sýnd mynd af. Hann var smíðað-
ur að Kirkjulandi í Landeyjum og var
aðalsmiðurinn Hjörleifur Kortsson frá
Miðgrund undir Eyjafjöllum, sem þótti
snillingur i skipasmíði á sinni tíð.
„Gideon“ var haldið úti frá Vest-
mannaevjum i 72 vertiðir samflevtt, og
var ávalt ltið mesta ha])paskip. Aldrei
vildi neitt slvs til á „Gideon“ og voru
þó formenn þeir, er með hann voru, hver
öðrum djarfari sjósóknarar. Sérstak-
lega fékk „Gideon" orð fvrir að fara
vel „undir farmi“ og að vera góður
„siglari“.
Formaður með „Gideon" siðustu 27
árin var Hannes Jónsson hafnsögumað-
ur, sem nú er 76 ára að aldri. Haunes
byrjaði sjósókn 11 ára gamall og tók
við skipstjórn á „Gideon“ er hann var
17 ára.
Hannes var liinn mesti sægarpur,
aflasæll vel og heppinn í livivetna, sótti
manna mest, en náði þó ávalt landi við
Eyjar úr iiverri sjóferð.
Hannes er vel ern ennþá og gegnir
liafnsögumannsstarfinu sem hann hefir
nú liaft á hendi í 43 ár. Hefir skapfesta
lians og forustuhæfileikar komið þar
að góðu liði, þvi hafnsagan hér er mikl-
um vandkvæðum háð, einkum nú síð-
ari árin síðan siglingar fóru að aukast
að miklum mun, vegna grunnsævis og
þrengsla innan hafnarinnar, en staður-
inn veðrasamur í meira lagi.
„Gideon“ er nú að vísu undir lok iið-
inn, og' Hannes hættur að stunda róðra,
cn végna þess að mér þykir líklegt að
ýmsum lesendmn „Ægis“ þvki fróð-
leikur i að hevra nokkuð nánar um
svona skip, sem í nærri þrjá aldarfjórð-
unga sótti gull í greipar hafsins, hefi ég
heðið Hannes að segja nokkuð gjör frá
„Gideon“, og ýmsu í því sambandi er
snerti útveginn á dögum opnu skipanna.
Fer lýsing' lians liér á eftir.
Um Ilannes sjálfan, og konu lians
Margréti Brynjólfsdóttur, er grein í
„Ægir“ 14. árg. 10. 41. töluhl. árið
1921 eftir G. Ó. og má þar fá nánari
frásögn um ýniis atriði úr æfi þessa
merkismanns.
Ilitað í fehrúarmán. 1929.
J. Þ. ./•
Hér verður stuttlega lýst áttæringuni,
eins og þeir gerðust, þá er ég man fvrst
eftir mér, og til þess er hætt var að
flevta þeim, en jafnframt verður og