Ægir - 01.04.1931, Qupperneq 3

ÆGIR.
MÁNAÐARRIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS.
24. árg.
Reykjavík. — Apríl 1931.
Nr. 4.
Friðrik Svipmundsson
sextugur.
Hinn 15. apríl þ. á. er eínn hinn al-
kunnasti sjósóknari og aílamaður Vest-
mannaeyja, Friðrik Svip-
ttiundsson, sextiu ára.
Þótt Friðrik hafi síðan
hann fór úr föðurhúsum
i Vestur-Skaftafellssýslu,
því nær alltaf dvalist i
Vestmannaeyjum og alltaf
átt þar heima, er nafn
hans þekkt og dugnaði
hans viðbrugðið víðar um
land, og þó sérstaklega á
Austfjörðum, síðan hann
stundaði þar róðra og
farnaðist afburðavel á all-
att hátt, eins og siðar get-
ttr um.
Vestmannaeyjar hafa
löngum átt þvi láni að
fagna að eiga djarfa og
þróttmikla fiskimanna-
stétt, enda er velferð þeirra mest undir því
^°niin. Með því hér er að ræða um einn
hinn mesta garp á þessu sviði, sem nú
getur litið yfir marga tugi ára sigursæla
^aráttu við Ægi gamla, þykir hlýða að
Segja nokkuð gjör frá honum.
Priðrik Svipmundsson fæddist 15. apríl
^71 ag Loftsölum í Mýrdal austur. For-
eMrar hans voru þau Svipmundur ÓI-
afeson bóndi þar og kona hans Þórunn
Friðrik Svipmundsson
Karitas Árnadóttir. ólst hann upp hjá
foreldrum sinum, og dvaldist hjá þeim
til þess er hann var 22 ára gamall. En
vorið 1893 réðst hann út í Vestmanna-
eyjar og gerðist vinnumaður Gísla Lár-
ussonar gullsmiðs í Stakagerði. Friðrik
var hjá honum í nokkur
ár og stundaði sjó og
hverja aðra vinnu, 'er til
féll. Hefur Gísli borið hon-
um það vitni, að hann
hafi aldrei kynnst við ann-
an eins kapps- og áhuga-
mann, hvað sem vinna
skyldi. Var honum jafn-
sýnt um fugla- og fisk-
veiðar, enda hin bezta
skytta, tvígildur aðhverju
starfi, svefnléttur og svo
árrisull, að aldrei þurfti
að kalla hann til róðurs. 1
landlegum var hann því oft
búinn að vinna dagkaup
er aðrir risu úr rekkju,
veiða sel, finna reka og
þvil. Aldrei undi hann
iðjulaus, og leysti öll störf prýðilega af
hendi. Duldist það engum, er sá Friðrik
við vinnu, að hann hafði ánægju af því
að vinna, og vinna vel. En mestan hluta
ársins stundaði hann auðvitað sjó, fyrst
sem háseti og síðar sem formaður.
Snemma þótti bera á því, að Friðrik
var veðurgleggri en aðrir menn, og kom
það honum í góðar þarfir er hann tók
við formennsku. Var hann fjöldamörg