Ægir - 01.04.1931, Síða 5

ÆGIR
75
vera að svo sé. En ætli ekki megi þakka
efni hans því, að hann hefur verið flest-
um meiri aflamaður og eftir því hagsýnn
og ráðdeildarsamur.
Friðrik er kvæntur Elínu Þorsteins-
dóttur frá Dyrhólum í Mýrdal. Hafa þau
eignast 5 börn. Eitt dó í æsku en hin
eru flest komin af barnsaldri. Er Elín
húsfreyja hinn mesti skörungur og heim-
ilið annálað snyrti- og myndarheimili.
Ekki hefur Friðrik gefið sig mikið að
landsmálum, enda löngum haft annað
um að hugsa. Er það haft eftir honum,
að hann viljiláta þingmenn og þáaðra, er
þjóðin greiðir kaup, annast hina andlegu
og efnalegu velferð hennar. En hitt er
talið vafalítið, að hann sjái eins vel og
aðrir, hvort þessir »oddvitar« þjóðarinn-
ar leysi störf sín af hendi svo dyggilega
sem vera ber, og geri hann til þeirra
jafnstrangar kröfur og hann hefur jafnan
gert til sjálfs sin.
Og víst er um það, að væri hvert rúm
svo skipað, sem það, er Friðrik Svip-
niundsson situr i, þá mundi margtganga
hér öðruvisi og betur en það nú gerir.
Og er hver þjóð þvi betur farin sem hún
á fleiri hans líka.
J. P. J.
Þorskur gengur milli íslands
og Grænlands.
Þess var getið í »Ægi« og »Vísi« í
sumar er leið, að 6 þorskar, sem merktir
höfðu verið við Grænland, hefðu veiðst
við ísland, og siðar hefur vitnast að einn
sem merktur hafði verið í Godthaabfirði
1926 hafi veiðst í Víkurál út af Patreks-
hrði 8. maí siðastliðinn.
En nú fyrir skömmu hefur próf. Johs.
Schmidt tjáð mér, að tveir fiskar, sem
merktir voru á »Þór« við Vestmanna-
eyjar á vetrarvertiðinni 1929, hafi fengist
aftur, annar i maga á hákarli, sem veidd-
ur var í Grænlandshafi, við landgrunns-
brún Grænlands, beint vestur af ísafjarð-
ardjúpsmynni (66° n.br., 30° vl.), hinn
veiddist við Frederikshaab á suðvestur-
strönd Grænlands (62° nbr.), 15 mánuð-
um eftir að hann var merktur. Þar með
er sýnt og sannað, að fullorðinn þorsk-
ur hefur gengið frá suðurströnd íslands
suður fyrir Grænland og góðan spöl
norður með suðvesturströnd landsins,
eftir að hrygningartiminn var um garð
genginn, sennilega í ætisleit, og hefði
máske komið aftur til nýrrar hrygningar
við Vestmannaeyjar, ef hann hefði ekki
bitið á krókinn hjá Grænlendingum.
Af þessu mætti ætla, að fiskar þeir, er
merktir voru við Grænland og veiddir
hér, hafi verið íslenzkir fiskar, sem hefðu
slangrað svona langt burtu og fengið á
sig sönnun þess, að þeir hefðu komið
í vestur-grænlenzkan sjó. Og það lítur
þá út fyrir, að íslenzki þorskstofninn sé
nokkuð viðförull í »sumarfriinu«, oggæti
ég trúað því, að það mundi vera loðnan,
sem lokkaði hann svona langt frá átt-
högunum.
Pessi merkilega útkoma á merkingun-
um við Vestmannaeyjar, mun verða til
þess, að enn meira kapp verði bráðlega
lagt en áður á að merkja hér þorsk við
suður- og vesturströndina, og vil ég enn
hvetja fiskimenn vora til að hafa góðar
gætur á merkjum á fiski, og vanrækja
ekki að skila þeim sem finnast kynnu,
á skrifstofu Fiskifélags tslands, eða til
erindreka félagsins.
B. Sœm.