Ægir - 01.11.1931, Blaðsíða 10

220
ÆGIR
um fjórðunginn, þegar þetta er ritað. —
Um verð á hinum útflutta fiski fer nokk-
uð á huldu, en nefndar eru 58 — 66 kr.
fyrir skpd. af þurrum 1. flokks Labra-
dorflöttum fiski, en talið er óvíst, aðeig-
inleg sala hafi farið fram, heldur fái
framleiðendur það, sem útflytjendur geta
selt fyrir, að frádregnum kostnaði og ó-
makslaunum. — En hvort hér er rétt
frá hermt, skal ég ekkert fullyrða um.
Tvö islenzk gufuskip. togarinn Haf-
steinn af tsafirði og línuveiðarinn Þor-
móður, eign Samvinnufélags sjómanna
hér á Akureyri, ennfremur 2 þýzkir og
2 enskir togarar, hafa keypt hér og flutt
úl ísvarinn fisk í sumar. Hafsteinn hefur
farið tvær ferðir, og F’ormóður er nú í
fyrstu ferð sinni. Hann fór með full-
fermi ca 54 tonn og kvað hafa selt fyrir
um 620 sterlingspund. — Þýzku skipin
fóru sína ferðina hvort, annað enska
skipið eina ferð, en hitt þrjár og var
komið af stað í þá fjórðu, er það strand-
aði á Þistilfjarðarflóa. Skipið náðist að
visu út, en mjög er óvíst hvernig reiðir
af með farminn. Þessi ísvarði fiskur er
skipin hafa keypt, hefur verið svo að
segja af öllum mögulegum tegundum:
þorskur, ýsa, steinbitur, grálúða, gadda-
skata, sandkoli, rauðspetta og ofurlitið
af lúðu. — Tvö mótorskip, sem Sam-
vinnufélag sjómanna á, Gestur og Kári,
hafa fiskað með dragnót, til útflutnings
handa Þormóði, en hann og hin skipin
keypt farmana, að öðru leyti allt af norð-
lenzkum veiðibátum, nema ein 5 tonn
af bát frá Vestmannaeyjum. Keypt hef-
ur verið á þessum stöðum: Siglufirði,
Ólafsfirði, Dalvík, Árskógsströnd, Hrísey,
Grenivík, Fiatey, Húsavik og Þorshöfn.
— Verðið hefur verið fremur lágt, enda
er ekki annars að vænta, þegar á allt er
litið. Þrátt fyrir það er þetta mikill hægð-
arauki fyrir framleiðendur nú í peninga-
leysinu, að fá þennan fisk greiddan út í
hönd, og gott væri til þess að vita, að
þessar tilraunir heppnuðust það vel, að
forgöngumenn þeirra, eða aðrir, sæju sér
fært að halda þeim áfram framvegis.
Ber einnig að líta á það, að sumar
þessar fiskitegundir hafa verið hér nær
eða alveg verðlausar að undanförnu, svo
sem steinbítur, sandkoli, grálúða og gadda-
skötur.
Um þenna fsvarða fisk mun ég gefa
Fiskifélaginu skýrslu, samkvæmt ósk
þess, þó hún því ver ekki geti orðið eins
nákvæm og æskilegt væri — af fleiri á-
stæðum.
Eins og áður er vikið að, ersjórstund-
aður hér tiltölulega lítið almennt um
þessar mundir, þó tiðin sé góð og afli
sæmilegur. Bæði eru menn bundnir heima-
störfum að einhverju leyti, velflestir, og
svo þykir þeim frosna beitan dýr, þegar
allt er í óvissu um verðmæti þess er á
hana fæst. Annars er ekki neinn hörgull
á frosinni síld, og munu frystihúsin flest
full, að undanteknum þeim, er halda
verða auðu rúmi um sinn vegna kæl-
ingar á úlflutningskjöti.
Eg er nú að byrja að undirbúa útgáfu
nýrrar linumarkabókar fyrir meginhluta
Norðlendingafjórðungs, með þvi að hin
eldri er orðin gersamlega ófullnægjandi,
og auk þess löngu ófáanleg. Ætlast er
til að markabókin komi út fyrir áramót.
Eg fékk nýskeð bréf frá hr. Arngrími
Bjarnasyni, þar sem hann kveðst munu
koma hingað í fyrirlestraleiðangur nú f
mánuðinum. Vel getur verið, að ég fresti
haustferðalögum minum að einhverju
leyti, til þess samkvæmt ósk hans, að
geta verið samtímis honum í veiðistöðv-
unum. En þó er það ekki fullráðið.
Akureyri, 3. sept. 1931.
Páll Halldórsson.