Ægir - 01.03.1933, Blaðsíða 16

86
ÆGIR
fiskinum. Þar sem saltfiskurinn þykir
því betri og verðmeiri, sem hann er
stærri, er þessu öfugt farið með harð-
fiskinn. Hann er yfirleitt því betur horg-
aður, sem hann er smærri og getur það
munað allt að 10 aurum norskum sem
meira er gefið fyrir tvipupdið af fiski,
sem er 10—20 sm. styttri, en flokkurinn
sem næstur er að stærð.
í Noregi er ekkert opinbert mat á harð-
fiskinum, en hann er flokkaður eftir því
hvaða markaði hann er ætlaður, af út-
flytjendum. Innan hvers flokks er það
aðallega stærðin sem flokkað er eftir.
Stokkfiskurinn er flokðaður eftir því á
hvaða markaði hann fer — til Hollands
Bremen, Ítalíu og Afríku. Afríkufiskur-
inn er flokkaður í tvennt eftir lengd.
30—50 sm. langir fiskar í betri flokk, en
50—70 sm. langir í ódýrari flokk. Finn-
merkur fiskurinn, sem fer til Italíu, er
venjulega ódýrari en Lófót fiskurinn. Er
hann flokkaður eftir þunga. Þyrskling-
urinn sem vegur frá 1—200 gr. er dýr-
astur, þá fiskur sem vegur 2—400 gr.,
4—600 gr., en ódýrastur er fiskur sem
stærri er. Ufsinn er þó nokkur undan-
tekning frá þessu, því í Afriku er stór
,ufsi seldur dýrari en smáufsinn, svo sem
siðar mun getið. Ráskerti fiskurinn, sem
ristur hefur verið langs eftir, hefur nöfn
frá tímum Hansakaupmanna, en hver
mismunur er á verkuninni læt ég ósagt.
Þeir sem vilja, geta ætíð fylgst með í
verðskráningunni sem jafnan birtist í
norska blaðínu »Fiskets Gang«, en til
gamans fyrir þá sem ekki hafa aðgang
að því blaði, tek ég hér upp verðskrán-
inguna, eins og hún birtist þegar mark-
aðurinn er sem fjölbreyttastur. Er verð-
ið miðað við 20 kg. og auðvitað í norsk-
um krónum. Geta menn þá einnig kynnt
sér hver afstaða er á milli ýmsra teg-
unda og gæða. (Sjá bls. 85).
Því miður vantar verðskráningu all
víða, en þetta litla sýnishorn gefur þó
nokkra hugmynd um verðlagið síðustu
fjögur árin.
Hefi ég þegar getið helztu staðanna,
sem fiskurinn er sendur til, en vil þó
skýra nokkuð nánar frá helztu mörkuð-
um. Samkvæmt norsku útflutningsskýrsl-
unum hefur útflutningurinn numið þessu
í smálestum. (Sjá bls. 87).
Tölurnar fyrir árið í ár ná ekki nema
yfir fyrstu 10 mánuði ársins.
Eins og menn munu hafa séð af töflu
þessari, er allmikill markaður í Sviþjóð
fyrir harðfisk, aðallega ráskertan fisk og
hertan ufsa. Fyrir aldamót komst inn-
flutningurinn upp i 3600 smálestir, en
er nú helmingur á móti því, sem hann
komst qæst. Þar er hann talinn jóla-
matur og soðinn af mikilli list. Likast
til þyrftum vér að fá hjá Svíum fyrir-
sagnir um hvernig þeir matreiða harð-
fiskinn, ef við ætlum að koma honum
inn á nýja markaðí.
Innflutningurinn til Hollands er einn-
ig heldur í afturför, en þeir hafa keypt
stóran og vel verkaðan stokkfisk, oghef-
ur samskonar fiskur selst til innanlands
neyzlu i Belgíu. Aftur á móti hafa þessi
lönd einnig keypt nokkuð af ódýrara
fiski handa nýlendum sínum, eu mjög
hefur dregið úr því og kenna Belgiubú-
ar það að hann sé ofdýr. Önnur ástæða
mun einníg vera sú, að nú telja Norð-
menn þann fisk fara til Afríku, en ekki
til landa, sem kaupa fiskinn til útflutn-
ings. Mun sama ástæða til þess hve út-
flulningurinn til Þýzkalands hefur fallið
mikið. Þessi lönd munu þó öll hafa
nokkra innanlands neyzlu, og má áætla
hana 5—700 smál. fyrir hvert þessara
þriggja landa.
í Ítalíu er frá fornu fari stærstimark-
aður fyrir harðfisk, sem til er í nokkru