Ægir - 01.03.1933, Blaðsíða 22

92
ÆGIR
aði að eins vél til þess að komast heim
til að láta fiskinn á land. Andvari var af
vestri. Var nú öllum seglum tjaldað og
haldið áleiðis til Reykjavíkur. Það var
seinlegt verk að koma fiskinum fyrir í
lestinni, og var því ekki lokið fyrr en
kl. 9 árd. þann 24.
Var þá skipið út af
Sandgerði. ■ Sama
blíðviðrið var allan
þennan tímafráþví
lagt var af stað. En
allt í einu sést við
vestur hafsbrún
svart ský, sem smá-
færðist norður eft-
ir, þar. til það stað-
næmdist í hánorðri
og eftir 5 minútur
skellur yfir kafalds-
bylur með norðan-
roki og hörkufrosti.
Nú þurfti að láta
hendurstanda fram
úr ermum við að
fækka seglum, og
tví og þrírifa stór-
segl, aftursegl og
fokku. Þegar því var
lokið, voru ekki tök
til að sigla lengra
áfram. Var því siglt undan vindi suður
að Reykjanesi og sá ekki út fyrir borð-
ið fyrir kafaldsbyl. Regar komið var móts
við Reykjanes var hælt að sigla ogskip-
ið látið reka austur með. Kl. 3l/r2 var
fyrirsjáanlegt, að áframhaldandi norðan-
stormur myndi verða og ákvað ég því
að sigla lengra austur eftir til þess að
komast í smærri sjó. Þegar við höfðum
siglt um 10 mínútur, segir einn skipverja:
»Hvað er þarna að fjúka á sjónum fyrir
norðan okkur?« Ég náði í sjónauka og
sá þegar að þarna var opinn bátur, sem
sigldi með smá þríhyrnu og hélt hann í
áttina til Esther. Samstundis varhættað
sigla og beðið eftir, að báturinn kæmi til
okkar, ef ske kynni að hægt væri að ná
einhverju af mönnunum, þó það sýndist
vart framkvæmanlegt fyrir roki og sjó-
gangi, þar sem við
vorum 3 sjómílur
út af Reykjanesi.
Eftir stuttan tíma
tókst að koma linu
til bátsins og höfð-
um við hann aftan
í Esther meðan ver-
ið var að athuga á
hvern hátt hægast
mundi vera að ná
mönnunum.
En ekki leið á
löngu þar til öllum
var bjargað um
borð í Esther og
báturinn settur aft-
an i. Þegar ég hafðí
talað við bátsverja,
upplýstist það, að
báíurinn var úr
Grindavík, ogtöldu
þeir víst, að fleiri
bátar væru.sem ekki
hefðu náð landi.
Ég fór þá aftur að sigla nær landi og
meðfram athuga, hvort fleiri bátar væru,
sem þyrftu hjálpar með. Eftir stutta
stund sáum við einn bát, sem hélt und-
an veðrinu í áttina til okkar, og náðum
við mönnunum úr þessum bát á sama
hátt og úr þeim fyrri. Aðferð sú er höfð
var til að innbyrða mennina var þessi:
Bátarnirvoruhafðirtilkuls og tveir menn
tóku á móti hverjum einstökum er öld-
ur lyftu bátnum upp. Að hafa þá á hlé-
borða var ógerningur sökum þess, að bát-
arnir hefðu mölbrotnað af veltingi skips-
Guðbjartur Ólafsson
26 ára