Ægir - 01.04.1933, Blaðsíða 12

106
ÆGIR
forsóma að hafa belgi á hliðum, hversu
gott sem veður er.
Okkur mun öllum koma saman um,
að sjósljrs eru hér of tíð. t*að verður ,því
að reyna til að gera sér ljóst, að orsak-
ir til slysa verði að rannsaka og revna
að ráða bót á þvi, sem telja má að bæta
megi. Til þess ætlast alþjóðabandalag
það, sem tekur islenzku þjóðina inn i
félagsskap sinn í dag..
Reykjavík 6. april 1933.
Sveinbjörn Egilson.
Skýrsla
frá fiskifulltrúanum á Spáni.
Prolongation Urgell, 4—5,
Barcelona 22. marz 1932.
Allir sem við fiskverkun hafa fengist,
þekkja brúna jarðslagann, eða »maurinn«,
sem hann er oftast kallaður.
Koma hrúngrænar smádröfnur á fisk-
inn, sem breiðast út um hann allan,
misjafnlega hratt, eftir þvi hvernig veðr-
ið er og önnur vaxtarskilyrði jarðslag-
ans. .
Eins og ég gat um í skýrslu minni um
rauða jarðslagann, er sá brúni skyldur
honum. Þar sem rauði jarðslaginnskap-
ar rotnun og eyðileggingu fiskjarins, er
jarðslaginn frekar meinlaus, og vilja ein-
staka menn jafnvel heldur mauraðan
fisk, en hreinan og þykja hann gæða-
merki.
Engu að síður er hann til skemmda
og er jarðsleginn fiskur seldur ódýrar,
en tiskur, sem laus er við jarðslaga. Helzt
er hægt að selja hann í Oporto, því þar
eru menn lionum vanari en annarsstað-
ar, en samt er hann venjulega seldur
fyrir 10—20 eseudos (2—4 ísl. kr.) lægra
verð pakkinn, en hreinn fiskur. Ef mik-
ill hluti fiskjarins, sem fram er boðinn,
er mauraður, fellur verðið á honum
mjög, en ef það er ekki nema lítill hluti,
er verðið að mestu hið sama, því þá er
ekki til nema mátulega mikið handa
þeim, sem vilja hann jafnvel og þann
hreina, eða heldur.
Auk þess, sem hann er verðminni,
, þarf að kosta nokkru til að bursta hann
og umstakka, og fiskurinn léltist við
burstunina.
Fyrir mánuði siðan kom grein í Morg-
unblaðinu, um rannsóknir dr. Schoop,
sem hefur athugað jarðslagann nokkuð,
fyrir tilstilli Sigfúsar Blöndahls ræðis-
manns. Staðfestir dr. Schoop, að um
mygluskemmdir sé að ræða, en er ekki
kominn svo langt í rannsóknum sínum,
að hann geti sagt um , hvernig skuli
vinna gegn þeim.
Þar eð Kristian Höye, fiskiveiðaráða-
nautur i Noregi, hefur rannsakað svepp
þennan, sem Norðmenn kalla sop eða
m i d, mörg ár og birt all-ýtarlega skýrslu
um rannsóknir sínar árið 1924, þykir
mér hlýða, að benda mönnum á þær
rannsóknir, til að spara tviverknað, en
svo er að sjá, sem dr. Schoop þekki
ekki rannsóknir þær, sem gerðar hafa
verið í Noregi, þar sem hann er þó al-
gengastur, rauði jarðslaginn er algengari
í Kanada, Newíoundlandi og Færeyjum.
Hvorug þessi jarðslagategund er sýni-
leg, fyr en myglusveppurinn er farinn að
mynda gró, eins og timgunarsellur sveppa,
sem svo eru nefnd. Kemur því oft fyrir, að
þó jarðslagi hafi ekki sést á fisksendingu,
er hún fór frá Noregi, sé hún orðin til
muna brún, er hún kemur á ákvörðun-
staðinn. Sjálfur sveppurinn er lítill nema
»ræturnar«, sem eru ósýnilegar inni í fisk-
inum, en brúnu blettirnir, sem maður