Ægir - 01.04.1933, Blaðsíða 6

100
ÆG 1 R
Viðskifti
íslendinga og Norðmanna.
Norsku samningarnir.
Undirritaðir, sem hafa til þess fullt um-
boð rikisstjórna sinna, hafa orðið ásáttir
um eftirfarandi samkomulag:
1. kafli. Fislriveiðahagsmunir íslendinga
og Norðmanna.
1. gr. Hinar norsku síldarverksmiðjur,
sem nú eru á íslandi, er heimilt að reka
áfram.
2. gr. Auk þess, sem íslenzkum síldar-
verksmiðjum er almennt heimilt að kaupa
við og við nýja síld af erlendum fiski-
skipum (að svo miklu leyti sem þetta
getur samrýmst 3. gr. fiskiveiðalaganna),
er norsku síldarverksmiðjunum, sem
nefndar eru í 1. gr., heimilt að gera
samninga, ergilda ákveðið sildveiðatíma-
bil, við eins mörg erlend fiskiskip eins
og þær kynnu að óska, um kaup á nýrri
sild til bræðslu. Það síldarmagn, sem
norsk verksmiðja tekur á móti samkvæmt
slíkum samningum, að viðbættu þvi, sem
verksmiðjan kynni að kaupa við og við
frá erlendum iiskiskipum, má þó ekki
samanlagt fara fram úr 60% afbræðslu-
síld verksmiðjunnar á því sildveiðatíma-
bili.
3. gr. Norskum síldveiðaskipum er
heimilt að þurka og gera við veiðarfæri
sín á Siglutjarðar- og Akureyrarhöfn.
Meðan á því stendur skal skipið, sem í
hlut á, liggja við akkeri eða festar, og
hafa uppi merki, sem nánar verður á-
kveðið.
4. Norskum sildveiðiskipum skal heim-
ilt að fara með veiðarfæri sín i land og
gera við þau á Akureyri og Siglufirði.
Meðan á því stendur skal skip það, sem
í hlut á, liggja við akkeri eða festar, og
hafa uppi nánar ákveðið merki.
5. gr. Norskum fiskiskipum er heimilt
að nota veiðibáta sína til flutninga og
vatnstöku i Reykjavík, á ísafirði, Skaga-
strönd, Siglufirði, Krossanesi, Akureyri,
Raufarhöfn, Seyðisfirði, Eskifirði, í Vest-
mannaeyjum og Hafnarfirði, en til vatns-
töku þó því aðeins, að það komi ekki í
bága við einkarétt til afhendingar vatns.
6. gr. Norskum fiskiskipum, sem af-
henda ekki síld til söltunar í móðurskip
eða í annað erlent skip, skal heimilt að.
selja í land til söltunar alls 500 tunnur
af reknetaskipi hverju og 700 tunnur af
snurpinótaskipi.
Fyrir norsk fiskiskip, sem uppfylla
þetta skilyrði og hafa gert samning yfir
síldveiðitímabil við síldarverksmiðju á
íslandi, hækkar þessi tunnutala upp í
700 tunnur fyrir reknetaskip og 1200 tn.
fyrir snurpinótaskip.
Ef þessi söluheimild verður afnumin
eða torvelduð með sérstökum lagaákvæð-
um eða öðrum fyrirmælum yfirvalda,
getur norska stjórnin, þrátt fyrir ákvæði
18. greinar, hvenær sem er, sagt upp samn-
ingi þessum með 3 mánaða fyrirvara.
7. gr. Norskum fiskiskipum, sem ekki
láta af hendi síld til söltunar i móður-
skip eða annað erlent skip, og hafa gert
samning yfir síldveiðitímabil við síldar-
verksmiðju á íslandi, skal heimilt að
búlka afla sinn og það, sem til útgerð-
arinnar þarf, á höfnunum á Siglufirði og
Akureyri. Hlutaðeigandi hafnarstjórn skal
fyrirfram tilkynnt, að slík búlkun fari
fram, og skipið, sem í hlut á, skal, með-
an á verkun stendur, liggja við akkeri
eða festar og hafa uppi nánar ákveðið
merki.
8. gr. Norsk fiskiskip greiða afgreiðslu-
gjald og vitagjald einungis þegar þau
koma frá útlöndum.