Ægir - 01.04.1933, Blaðsíða 10

ÍÖ4
ÆGIR
vit á og áhuga fyrir búnaði skipa, tæki
upp vasabók sina og skrifaði sér til
minnis það, sem hann teldi vanta tíl ör-
yggis í báta, sem stunda eiga sjó við Is-
landsstrendur í svartasta skammdeginu
og ritaði grein um það í blöð, er hann
kæmi heim. Skyldu blöðin fara að birta
hana hér ?
Þó væri birting slikrar greinar miklu
gagnlegri fyrir þjóð vora, heldur en grein
eftir einhvern, t. d. þýzkan stúdent, sem
hér hefur ferðast, að mestu endurgjalds-
laust, allt sumarið, þar sem hann hælir
öllu og telur allt fullkomið, og hrósið
veröur magnaðra, ef hann ætlar að koma
næsta sumar og ferðast á sama hátt.
Hvað er hér gert til þess að hamla
þvi, að menn falli út af bátum, og þó
eru dæmin orðin svo mörg, sem sýna,
að eitthvað verður að gera; jú, segja
menn, eitthvað verður að gera, og svo
ekki við söguna meir. Þegar áhugaból-
urnar á kæruleysistjörninni verða stærst-
ar, þá er kosin nefnd og húnáaðstinga
í bólurnar svo þær hjaðni sem fyrst og
yfirborð tjarnarinnar verði sem spegill.
í dag er stór dagur; það er 6. apríl,
þegar Island er iekið inn í alþjóðabanda-
lag, sem stojnað er iil þess að vernda líj
sjómanna. /Internalinal konvention, 31.
maí 1929]. Þetta er fallegl á pappírnum
og nú eiga Islendingar að sýna alþjóða-
bandalaginu, hvað þeir meintu, þegar
upptöku var beiðst, því til framfara hlýt-
ur það að miða, og ýmsir munu nú
koma fram með sínar tillögur, sem miða
að öryggi á sjó, því nú verða það ekki
lengur einstakir menn, sem eru að hringla
með þetta mál, og fáum hefur dottið í
hug að leggja lið í fjórðung aldar, með
því að taka undir og sýna eitthvert fylgi,
þótt að eins væri á pappírnum; það
verða aðrar þjóðir, sem hafa augun með
okkur, og nú er tækifæri til að gera meira
en sýnast, því með áhuga og góðum vilja,
má laga margt hér, að eins séu menn
samtaka.
»SIysavarnarféIag íslands« verður nú
að taka að sér þá forustu, sem á kom-
andi árum mun efla veg þess, á marga
vegu.
Félagið fer að verða öflugt og það sem
frá því fer og kemst meðal almennings,
t. d. skýrslan, því er veitt eftirtekt, fer
víða, er lesið á fundum ogþaðsem mest
er í varið, kvennfólkið sér það, og veitir
því athygli, og svo hefur oft reynzt að
það fylgir málefnum miklu betur fram
en karlþjóðin og hefur leitt margt málið
til sigurs.
Það má telja víst að mörgum konum,
dætrum eða unnustum sjómanna í Slysa-
varnarfélagsdeildum, kæmi það vel að
geta lesið ýms góð ráð, um öryggi manna
á sjóferðum, í skýrslunni, haft það sem
fundarefni og hvatt sína nánustu til að
fara að þeim góðu ráðum, því það þarf
engu síður að gera sitt ítrasta til að
bjarga mönnum á reginhafi ogíróðrum,
en að taka á móti fólki, sem í hafsnauð
er uppi í klettum og þá fyrst er nafnið
»Slysavarnarfálag« rétt, þegar það reyn-
ir að vinna þannig, að slysin verði sem
fæst og allt sé gert sem auðið er til þess
að varna því að slys verði jafntogreynt
er að koma nauðstöddum til liðs, ejtir
að slgsið er orðið, enda má telja það
víst, að sú sameiginlega starfsemi áorki
miklu, þegar til lengdar lætur og að á-
rangur komi fljótt f ljós.
Sumir munu segja, að Slysavarnarfé-
laginu komi þetta atriði, sem hér var
nefnt, ekkert við, það eigi að eins að
bjarga mönnum eftir að slys er orðið,
skip brotið, föt farin og atvinna um tíma
töpuð. Sem betur fer, líður stundum
langt á milli að skip strandar og flest-
um mundi koma það bezt, að skipströnd-