Ægir - 01.10.1933, Blaðsíða 11

ÆGIR
241
svæðinu frá 12 til 40 sjómílur frá landi.
Ekkert var veitt af þessari síld svo ég
viti, annað en það, sem einn bátur af
Norðfirði veiddi í net, er hann hafði
með sér og lagði á meðan að línan lá
og veiddi hann lítilsháttar á þann hátt.
Var síldin feit og full af mör. Fitumagn
yfir 20°/o.
Sú síld er var í fjörðum inni var aft-
ur á móti mögur og misjöfn. Var hún
af ýmsum stærðum, þó mest af stærð-
inni 6 til 7 í kilo — 27—30 sm. — Það
af síldinni, er var 30—33 cm., var sæmi-
lega feit, en af henni var lítið.
Allt sumarið fram í september, hefur
síldin verið blönduð sild fullri af hrogn-
um og sviljum og ný hrygndri og hrygn-
andi síld. Litur því út fyrir að sildin —
nokkuð af henni — sé að hrygna hér
allt sumarið.
Ekkert hefur verið saltað í sumar vegna
þess, hve mögur og misjöfn sildin hefur
verið, nema ca 100 tn. á Eskifirði og
Fáskrúðsíirði, sem voru matjes saltaðar.
— Valin — Litið hefur verið fryst af
sumarsíldinni annað en það, sem notað
hefur verið til beitu jafnharðan.
Lítið er nú af frosinni síld í íshúsum.
Flutningur á ísvörðum fiski. í byrjun
september kom hér danskt kæliskip »Th.
Stauning«, til að kaupa íisk, er hann flutti
út isvarinn. Keypti hann mest skarkola
og ýsu. Skipið kom hér í byrjun stór-
straums — höfuðdagsstraums — og varð
því að liggja lengur en orðið hefði, ef
það hefði komið á hentugum tíma.
Stauning fór aftur 13. sept. og hafði
þá keypt:
32490 kg. skarkola
24795 — ýsu
317 — lúðu
58 — sandkola
1153 — steinbít
1336 — þorsk
60149 kilo alls.
Verðið á kolanum var frá 35—45 aur.
kílóið og á ýsunni 13 aurar.
Ekki hef ég frétt enn þá fyrir hve
mikið farmurinn varseldur. Kolinn hafði
selst mjög illa, en ýsan tiltölulega betur.
Vegna þess hve salan gekk illa, sáu
útgerðarmenn skipsins sér ekki fært að
halda þessum flutningum áfram, en ann-
ars var áformið að láta Stauning flytja
út ísvarinn fisk frá Austfjörðum fram
eftir haustinu.
Síðar í september var flutt frá Fáskrúðs-
firði 6748 kg. af ýsu með skipi er Árni
Böðvarsson hafði til þessaraflutninga.
Ágengni togara. í sumar hafa verið ó-
venju margir togarar að veiðum úti fyr-
ir Austfjörðum. Hafa þeir verið á slóð-
um, þar sem vart hafa sézt togarar áð-
ur. T. d. kringum Færabak, við Skrúð-
inn utan og sunnan verðan, einnig á
milli Seleyjar og Skrúðs, á Vaðlavík og
Sandvík, en á víkunum eru þeirra beztu
landhelgismið að fornu og nýju. Gátu
Fáskrúðsfirðingar vart lagt línu á sínum
venjulegu fiskimiðum vegna togara. Er
það vitanlega ýsan, er þeir hafa sókst
eftir. Er auðvitað lítið um það að segja,
því að þar eru þeir utan landhelgi, en
auk þess munu togarar ekki í manna
minnum hafa stundað eins stöðugt i
landhelgi og nú i sumar. Hafa að vísu
oft verið mikil brögð að þessu áður, en
aldrei eins og nú svo menn viti.
Engin varðskip hafa verið á þessum
slóðum. 1 september komu þó bæði
varðskipin austur, en daginn áður en
þau komu, hurfu allir togarar úr land-
helgi og þeir, sem utan landhelgi voru,
færðu sig jafnvel utar. Var engu líkara
en varðskipin hefðu gert boð á undan
sér. Þótt svo sé vitanlega ekki, þá er það
litlum vafa bundið, að einhversstaðar
frá hafa togararnir fengið vitneskju um
komu varðskipanna.