Ægir - 01.02.1938, Side 6

44
Æ G I R
að draga úr viðhaldskoslnaði báta, jafn-
framt þvi scm þeir fá fljótari viðgerð, ef
brot ber að liöndum. Félagið befir ávalt
fvlgt þeirri reglu að endurtryggja lielm-
ing vátryggingarupphæðarinnar fyrir al-
gerðum skiptapa og björgun.
Af framangreindu er það auðsætt, að
Bátaábyrgðarfélagið befir fulla og óhrekj-
aulega kröfu lil þess að fá að starfa sjálf-
stælt og án íblutunar löggjafans, að það
er þess fullkomlega fjárbagslega megn-
ugt, og' að það hefir stillt iðgjöldunum svo
i hóf, að engar likur eru til að breytingar
á því geti orðið til batnaðar fvrir skipa-
eigendur, þó að löggjafinn lilutist til um
störf félagsins.
Síðastliðin 5 ár bafa raunveruleg ið-
gjöld í Bátaábyrgðarfélaginu reynst sem
bér segir, þegar bónus hefir verið dreginn
frá: .
1932 4,00%
1933
3,75—
3,35—
1936
Munu það vera miklum mun lægri ið-
gjöld en eiga sér slað annarsstaðar á Norð-
urlöndum. Ekki verður annað séð en unnt
verði að halda þessum iðgjöldum jafn lág-
um framvegis eins og ‘nú er, ef ekki vilja
til einhver sérstök óhöpp. Það er mér sér-
stakt ánægjuefni, að Vestmannaeyingar
skyldu verða fyrstir til þess hér á landi
að stofna trvggingarfélög fyrir skip, og þar
með sína viljann lil þess að bera hvers
annars bvrði í þessum efnum. En ekki ein-
ungis á þessu sviði bafa Vestmannaeying-
ar liaft forgöngu, heldur urðu þeir einnig
fyrstir til að stofna björgunarfélag, er
keypti baffært skip með það fvrir augum
að vaka yfir bátunum og áhöfnum þeirra,
lijálpa þeim á sjó, vernda þá fyrir ágangi
erlendra veiðiskipa og vernda landhelgina
Vfirleitt. Bátaálnrgðarfélagið og þetta síð-
astnefnda félag bafa unnið á liku sviði, og
befir mér verið sönn ánægja að því að geta
stutt björgunarstarfsemina mörg undan-
farin ár.
Að lokum vil ég skora á alla skipaeig-
endur og aðra Vestmannaeyinga að standa
fast saman framvegis um Bátaábyrgðar-
félag Vestmannaeyja og' láta aldrei skerða
sjálfstæði þess í einu og neinu, hvorki af
liálfu löggjafarvaldsins né annara.
Um hákarl og' háf,
Eftir dr. Pórð Porbjanmrson.
í skýrslu minni, sem kom út núna fyrir
áramótin, skýrði ég frá rannsóknum, sem
ég framkvæmdi á hákarli og báf og einnig
tilraunum, sem böfðu verið gerðar til þess
að vinna þann fvrr nefnda i verksmiðju
ríkisins á Sólbakka.
Síðan skýrslan kom út, hefir mér bor-
izl í liendur nýútkomin framfaraskýrsla
(progress reporl) frá fiskrannsóknastofn-
unum Kanada, en í benni er báfstegund
ein (squalus sucklii) gerð að umtalsefni.
Rannsóknum þeim, sem þarna er skýrt frá,
ber í öllum aðalatriðum saman við þær
niðurstöður, sem ég befi komizt að við
athugun á islenzka liáfnum, en Kanada-
menn eru komnir það lengra en við, að
þeir eru farnir að vinna báfinn í verk-
smiðjum sínum og liafa þannig framleitt
á árinu 1936, 1346 smál. af háfsmjöli og
730 smál. af háfslýsi. í skýrslu þeirri, sem
bér getur um, livetur böfundur til auk-
innar nýtingar háfsins, bæði vegna þess
hve auðvelt sé að veiða liann, og einnig
teiur bann, að með útrýmingu lians sé
unnið þarft verk, þar sem liáfurinn geri
mikinn usla meðal annara nvtjafiska.
Þá hefir mér einnig verið skrifað frá
Áslralíu, að hákarlaveiðar séu nýbyrjaðar