Ægir - 01.01.1943, Blaðsíða 37

Æ G I R
31
30138 málum árið áður. Var einmuna
síldarafli á meðan veiðin stóð, eins og á
hefur verið minnzt hér að framan.
Nokkrir togaranna stunduðu ísfisk-
veiðar stuttan tíma af árinu, og seldu
afla sinn i fiskkaupaskip, eða til neyzlu
i landinu. Var það einkum eftir að sigl-
ingar stöðvuðust, tvo síðustu mánuði árs-
ins. Voru úthaldsdagar á þessuni veiðum
127 dagar, en 1 790 á fvrra ári, en þá
varð löng siglingastöðvun í marz og
stóð fram á suniar, sem orsakaði það, að
niörg skipanna stunduðu þessar veiðar.
Lifrarmagn togaranna varð enn meira
á árinu 1942 en 1941, en þá hafði það
verið meira <en árið 1940. Nam það alls
38 025 fötum, en 32 970 fötum árið áður.
Lessi aukning á lifrarmagninu stafar
fyrst og fremst af því, að togararnir
sigldu með enn stærri farma á hinn
brezka markað en áður liefur líðkazt.
og verður komið að því atriði í kaflan-
um hér á eftir.
4. ísfisksalan.
A árinu 1942 varð enn aukning á ís-
fiskútflutningnum, samanborið við fyrra
ár. Togararnir sigldu með eigin afla,
en allmörg mótorskip og línugufuskip
kevptu bátafisk til útflutnings.
Ilámarksverð það á ísvarða fiskinum,
sem sett liafði verið i Bretlandi á árinu
1941, breyttist í upphfi ársins þannig,
að það var lækkað um 6 d. pr. stone
((5,35 kg), en jafnframt var numið burtu
jafnhátt gjald, sem lagt liafði verið á
fiskinn i Bretlandi í október á fyrra ári.
f töflu XV er vfirlit yfir söluferðir
togaranna á árunum 1942 og 1941, svo
og söluupphæð í liverjum mánuði og
meðalsölu í hverri ferð. Söluferðirnar
urðu fleiri á árinu 1942 en þær hafa
orðið áður, að undanteknu árinu 1940.
Alls fóru togararnir 304 ferðir, sem
skiptast aðallega á 10 mánuði ársins, því
að tvo siðustu mánuðina voru farnar
f'áar ferðir. Flestar voru ferðirnar farnar
fyrri helming ársins. Júnímánuður var
hæstur með 35 ferðir. Þegar kom fram
i nóvemjber, mátti heita að alger sigl-
ingastöðvun yrði, þó ein ferð væri raun-
ar farin i desembermánuði. Orsökin tit
þessarar slöðvunar á siglingum logar-
anna var sú, að þeim voru gefin fvrir-
mæli um það af brezkum stjórnarvöld-
um, að sigla til hafna á austurströnd
Bretlands 2 ferðir af hverjum 3, sem
þeir færu, í stað þess að áður höfðu
þeir farið allar ferðir til liafna á vestur-
ströndinni.
Áttu menn hér bágt með að sætta sig
við þessi fyrirmæli, þar eð sigling til
hafna þeirra, sem til var ætlazt á austur-
ströndinni, er æði mikið lengri og auk
þess talin mun hættulegri en að sigla á
vesturströndina. Mun láta nærri, að
hver ferð til austurstrandarhafnanna
taki a. m. k. 15 daga, en aðeins 10 daga
til vesturstrandarinnar. Var því freistað
að reyna að komast að einhverju sam-
komulagi við hin brezku stjórnarvöld,
og lögðust siglingar niður á meðan á því
stóð. En Bretar héldu fast við sitt og
siglingar munu væntanlega verða al-
mennt teknar upp aftur á árinu 1943. Á
meðan á siglingastöðvuninni stóð, birt-
usl i brezkum fagtímaritum og jafnvel
viðlesnum dagblöðum mjög ónotalegar
greinar í garð íslendinga og einkum þó
sjómanna. Kemur það úr liörðustu átt,
þegar brezk blöð fara að brigzla íslenzk-
um sjómönnum um allar vammir og
skammir, þegar á það er litið, að fjöldi
islenzkra sjómanna hafa látið lífið við
flutninga á fiski til Bretlands, síðan
stvrjöldin hófst.
Söluupphæðin fyrir allt árið var hærri