Ægir - 01.11.1980, Page 37

miðum búa menn við heildarkjarasamninga. Á
fjarlægum miðum (togveiðum norðurfrá, á veið-
um í Kínahafi og túnfiskveiðum með línu) er hlut-
fallið 95%. Aftur á móti er það ekki nema 16% á
flotanum sem partroll stundar. Á verksmiðjuskip-
um er hlutfall fastakaups og aflaverðlauna 50:50,
en þar eru ábyrgðarmeiri störf hærra launuð en við
veiðar á nálægum miðum.
MIR INTíRlfURf'*'
Of SfTO
J apönsk fiskveiðisvœói.
Veiðiaðferðir:
í útróðrinum (grunnslóðaveiðunum) halda
hefðbundnar veiðiaðferðir enn velli þótt nýjungar
sæki mjög á. Einnig á þetta við um veiðar á fjar-
lægari miðum þar sem reynsla eigenda eða skip-
stjóra má sín mikils. En framþróun um borð er ör,
frystitæki, færibönd, kraftmiklar vindur og
netatromlur eru yfirleitt til staðar. Veiðar með raf-
ntagni (t.d. á smokkfiski, krefjast minni mannafla
en áður og nú er sónarnum meira meira beitt við
fiskleit en eðlisávísun skipstjóra. En dýrt er þetta,
og þrátt fyrir aðstoð ríkis og samvinnufélaga til
hagræðingar og nýsköpunar í tæknibúnaði
(veiðarfærum), hefur olíukreppan og þrengdir
kostir á fjarlægum miðum hægt á tæknivæðingu
flotans.
Skipasmíða- og viðgerðastöðvar (slippir):
í flestum fiskihöfnum er mannvirki að finna til
skipasmíða — allt frá smábátum úr tré upp í verk-
smiðjuskip sem byggð eru í Kobe og Nagasaki.
Fjármagn til skipasmíða kemur úr ýmsum áttum
eins og tilfellið er með alla nýsköpun viðvíkjandi
sjávarútvegi.
Eftir þýðingu stöðvanna snýr maður sér til:
—staðar eða starfsgreinasamvinnufélaga,
—samvinnubanka deilda eða ríkisins (aðalsam-
vinnubanka landbúnaðar skógarmála og sjáv-
útvegs). Ríkið styrkir lántökur með því að
yfirtaka vaxtagreiðslur að hluta.
—Ríkið veitir lán með afar lágum vöxtum til
langs tima þegar um mikilvæg verkefni er að
ræða eins og smíði fiskiskipa.
Til viðbótar við áðurnefnda fyrirgreiðslu lána
bankar fé til framkvæmda.
Rannsókna- og upplýsingamiðstöðvar:
í Japan eru rannsóknir nátengdar hagnýtri notk-
un og upplýsingaöflun. í því landi er erfitt að
greina rannsóknastofnanir frá vísindalegum og
tæknilegum hjálparmeðulum. Helztu rannsókna-
stofnanir heyra undir fiskimálaskrifstofu ríkisins.
í þeim eru líffræði-, vistfræði-, haffræði- og haf-
iðnfræðideildir svo fátt eitt sé nefnt. Háskólarnir
og iðngreinaskólarnir (svo sem fiskiháskólarnir í
Shimonoseki og Tokyo) leggja sitt af mörkum til
rannsókna á öllum sviðum. Þá fjármagna stóru út-
gerðarfyrirtækin rannsóknastofur sem kanna
fiskstofna og prófa tæki til fiskleitar og veiða. í
félagi við fiskimálaskrifstofu ríkisins en undir
stjórn japanska fiskifélagsins kanna þær nýjar
veiðanlegar tegundir.
í rannsóknastofunum fer einnig fram heilbrigð-
iseftirlit, fiskimönnum eru gefnar upplýsingar,
megnunarvandamál, sjúkdómar og ofveiði — allt
er þetta kannað og hvernig bregðast skuli við
vanda í fiskveiðitækni og sjávareldi. Auk þess reka
stærri samvinnufélög og sambönd smærri rann-
sóknastofur sem hafa vísindalega og tæknilega
ráðgjafa sér til aðstoðar. Japanska fiskifélagið
fjármagnar rannsóknarverkefni og annast upplýs-
ingastreymi til þeirra sem áhuga hafa. Til þess eru
notaðir allskonar aðrir fjölmiðlar, dag- og viku-
blöð (sex talsins) þar á meðal Nippon Suisan
Shimbun, málgagn japanska fiskifélagsins, tímarit
o.s.frv. Loks eru reglulegir þættir í útvarpi og
sjónvarpi, einkum ætlaðir þeim sem á sjónum eru.
ÆGIR — 597