Ægir - 01.04.1982, Side 51

Guð
Þorsteinsson og Karl Kr. Angelsen:
^eiðitækni við
^etaveiðar
°8 atferli fisks
sólcna ' i'austi birtist á vegum Alþjóðahafrann-
reknet, Slns yfirlitsgrein um netaveiðar (lagnet og
Engjneee^tlr Norðmanninn Karl Kr. Angelsen:
^ a re anð ^lsÞ reacti°n aspects of gill netting
grein uVlew (C-M. 1981/B:34). Þar sem mér þótti
gerðar essi ei§a erindi til íslenskra fiski- og neta-
býða eð30113’ e8 leyfi hjá höfundinum til að
eftir isl ^ en<^Urse8Ja hana og sníða hana nokkuð
hér birt^nS^Um aðstæðum. íslenska greinin, sem
uð stytt'S!,er ^retcar endursögð en þýdd og allnokk-
frá eigjn , lns Ve8ar bætti ég við nokkrum atriðum
fyrir is, rJÓsti til þess að greinin yrði gagnlegri
^að kenS^a iesenctur- Ekki er tilgreint í greininni
rnur frá hvorum, enda er oft erfitt um vik
8reina það til fullnustu.
Guðni Þorsteinsson
að
skii
In
eru
H
■ an
ngang
ur
netve* &r^æri’ sem 1 daglegu tali kallast net,
etin get88lr’.sem fiskur syndir á og festir sig í.
ytninn o Verið Þrenns konar. Ef þau eru lögð á
Ik°tiar þune\akc^ föstum með stjórum (einhvers

keUuð Jeka yfirleitt án snertingar við botn,
•'teia Jeknet- Loks
n8a), kallast þau lagnet. Þau net, sem
eru
“6ja mið ■ —eru tii svokölluð flotnet, sem
Stinruð njA^^15 en rekur þó ekki, þar sem þau eru
^et tiiþ Ur með sérstökum línum.
ftaðbuncjinyra Þeim ^oicicl veiðarfæra, sem kallast
h2Urinn bv,T a ÞeSS að Þau séu veiðin, verður
að> að fisu * að vera a hreyfingu. Einnig þekkist
(jÞlskur fesUr S? rek>nn í netin með gný.
>ánetSt,St 1 netunum einkum á tvennan hátt.
k' ’ að han aSf ^lsicurini1 sem kallað er, en þá er átt
uð8tlUln rnö^V eSt*Slg a Þann Þatt að f1311511111 fari 1
hann S'vana en tálknalokin koma í veg fyrir,
1 osnað. í öðru lagi getur fiskurinn
flækt sig í netinu án þess að ánetjast. Oft festast
tennur fisksins eða kjaftbein en stundum aðrir
líkamshlutar. í þriðja lagi getur fiskurinn líka fest
sig á þann hátt, að möskvinn haldi fiskinum
föstum einhvers staðar aftan við tálknalokin. Þetta
er þó mjög sjaldgæft hjá flestum tegundum fiska.
Svokölluð kjörhæfni netanna er býsna sérstæð.
Með því er átt við, að sérhver möskvastærð taki
aðeins fisk á afmörkuðu lengdarbili. Möskvastærð
netanna ræður því svo, hve stór sá fiskur er, sem
veiðist. Netin veiða því yfirleitt nokkuð jafnstóran
fisk. Þeir fiskar í aflanum, sem skera sig úr með
stærð, hafa flækst í netunum en ekki ánetjast á
venjulegan hátt.
2. Veiðihæfni neta
2.1. Efni netanna
Að öllu jöfnu forðast fiskur snertingu við net og
aðra utanaðkomandi hluti. Til þess að netin séu
veiðin, verða þau því að sjást sem verst. Fiskilegast
er því að nota eins grannt garn í netin og frekast er
kostur. Ljóst er þó, að netin verða að vera
nægilega sterk til að halda fiskinum. Til dæmis er
slitþol hvers einstaks möskva í þorskanetum oftast
aðeins um 17 kg eða jafnvel minna. Það er því ekki
að undra, þótt möskvunum hætti til að slitna, enda
er talið, að netaslöngurnar endist aðeins í 10 daga
að jafnaði.
Netin eru oftast lituð á þann hátt, að þau falli
sem best inn í umhverfið. Dökk net sjást mjög illa,
þegar þau ber við dökkan botn en hins vegar vel,
þegar þau ber við yfirborð, sem er mun ljósara. í
myrkri, hvort sem um er að ræða næturmyrkur
eða eilífðarmyrkrið á djúpu vatni, sjást dökk net
að sjálfsögðu illa en ljós net vel.
Netin sjást einnig misjafnlega eftir því, hvernig
ÆGIR —219