Ægir - 01.04.1982, Síða 52

þau eru samsett. Girnisnet sjást verst og eru þvi
veiðnust að þessu leyti. Þau hafa hins vegar lítið
slitþol og eru óþjál í meðförum. Net úr
trefjaþráðum sjást mun betur en hafa mun meira
slitþol og eru þjál í meðförum. Þarna á milli eru
svokölluð þráðanet, sem snúin eru saman úr 3—8
girnisþráðum án þess að mynda þátt. Þessi net
hafa orðið mjög vinsæl við þorskveiðar, enda þótt
þau sjáist nokkru betur en girnisnetin. Slitþol
slíkra neta er lítið eitt minna en trefjanetanna og
þau þykja mun þjálli í meðförum en girnisnetin.
Langalgengasta efnið í netunum er polyamíð, en
það efni er oft nefnt nælon. Þetta efni teygist mjög
mikið en er mjög sterkt, þannig að nota má tiltölu-
lega grannt efni í netin. Við laxveiðar eru stundum
notuð efni sem kallast polyester (terylen, trevira).
Það efni teygist allra efna minnst og skaddar
laxinn mun minna en polyamíð-netin. Önnur efni
eru enn sjaldgæfari. Danir nota gjarnan polyprop-
ylon, þegar þeir leggja yfir skipsflök, sem fiskur
safnast gjarnan við. Ástæðan er sú, að þetta efni er
mjög eðlislétt (0.91) og á því síður að festast. Net
úr polyethylen hafa reynst fiskin en eru samt lítið
notuð enn sem komið er. Tvö síðasttöldu efnin
hafa tiltölulega lítið slitþol miðað við þvermál
garnsins og verða því síður gerð ósýnileg en hin
efnin tvö.
2.2. Felling
Felling er hlutfallið á milli lengdar þess teins,
sem netið er fellt við og lengdar netsins í strekktu
ástandi. Sé sú tala, sem fæst úr þessari deilingu
margfölduð með 100, þá er fellingin táknuð í %,
þ.e.
linu x 100 = felling í %.
lengd nets
Norðmenn hafa fundið út, að þorskanet sé hæfi-
legt að fella 60%. Net með 60% fellingu fiska
betur en 50% felld net, einkum vegna þess, að
netin verða lengri með meiri fellingu. Á ákveðna
lengd fiska net, sem eru felld 60% mjög svipað og
50% felld net. Net sem felld eru 70% eru hins
vegar mun síður aflasæl. Sé fiskurinn hins vegar
lítt á hreyfingu, getur reynst vel að fella netin
minna, því að þá flækist fiskur frekar í þeim. Við
netaveiðar við skipsflök í Norðursjó hefur t.d.
reynst vel að nota aðeins 30—35% fellingu.
2.3. Flotmagn
Mikilvægt er að dreifa flotmagni sem jafnast á
allan efri tein netanna. Ástæðan er sú, að þá liggur
netið jafnar. Fá en stór flot með löngu
valda strengjum í netinu, sem ekki þykir ^
og einnig er þá hætta á, að netin losni fra
undir flotunum. Fiskilegt þykir að nota heldur ^
flotmagn, svo að netin verði sem lausust. t ^
þó ráðlegt að spara við sig flotmagnið, Þar^(
straumur er mikill, því að þá gætu netin laSst . j
Norðmenn mæla með 65—100 g ^otnra®Q0^
metra við þorskveiðar en við notum gjarnan ^
200 g/m. Þessi munur á e.t.v. rætur sínar að
til þess, að aflavon er yfirleitt mun meiri hja 0
og þá gætu netin sokkið meira en góðu hófi 6.* £(
undan fiskþunganum í netunum, ef flotntag11
of lítið.
3. Umhverfisþættir
lít>ð
Áhrif umhverfisþátta á aflabrögð í net hafa ^
verið rannsökuð. Sumir þættirnir eru þó aUg > ^
svo sem vindhraði, sem getur komið í veg
netin sé hægt að draga. Hins vegar er lítið vita ^
það, hvort netin séu síður veiðin, þótt vindhr
mikill. jUlii
Straumur getur líka valdið ýmsum vandkv# {f
bæði við drátt og lagningu. Þegar strauu1 ^
sterkur getur verið nauðsynlegt að leggja
hvort undan eða á móti straumi, enda þótt a
leyti væri fýsilegra að leggja netin þverstrey ^
Ljósmagnið í sjónum getur haft mikið að 11 j
eins og áður hefur verið drepið á, enda rí^Ur niH>
mestu um það, hversu vel netin sjást. A & ^
vatni nýtur ljóssins betur og þess vegna veiða
betur á nóttinni. Sama á sér stað við rekneta j
enda eru þær tæpast stundaðar nema 1 , e( t
Tunglskin er því ekki vel séð, þegar veiú ^
grunnu vatni, hvort heldur sem um lagne
reknet er að ræða.
Þá getur hitinn í sjónum skipt töluverðu h1® ^ur
hann hefur áhrif á skrið fisksins. Yfirleitt er gj
frekar á stjái, þegar hann er í sínum kjöfh* ^ e<
hitastigið hins vegar utan við kjörhitasvi 1 ^j
hætt við, að fiskurinn gangi af því svaeði og
é
sér heppilegra umhverfis. fjSk'
Svo sem flestir sjómenn vita, safnast ýmsar. £r
tegundir saman á hörðum og hólóttum bot
því oft fiskilegt að leggja netin á slíka staði- ^
þarf þó að fara sunnar en i Norðursjóiun 1 e<
að sannfærast um það, að slíkur veiðiskaP ^ cr
ekki alltaf gæfulegur, því að á harða botnj11 ^
oft mikið um krabbaflær og önnur dýr’
220 — ÆGIR