Ægir - 01.04.1982, Blaðsíða 53

rile,Jast a fiskinn í netunum og éta af honum
svo an k°stUr er- Á enn syðri slóðum kveður oft
stll„jammt að þessu, að netaveiðar verða ekki
s,„ r að ga6ni'
aðe' Sem ott ^efur verið tekið fram, eru netin því
ólö)ms fokigæf, að fiskurinn sé á hreyfingu. Ýmis
bar ^1?1 kunna að hafa áhrif á ferðir fisksins og
fra meo a aflasæld netanna. Hér er t.d. um fæðu-
síáva °ð ræ^a> seltumagn og efnasamsetningu
f]ejririns. e^a vatnsins og reyndar er líklegt að enn
haja atr’ði komi við sögu. Þar sem þessi atriði
hjg 1 e^a ekki verið rannsökuð enn, er ekki
a° fullyrða neitt um áhrif þeirra.
^^irkoniiilag, olíueyðsla
eiahv meir' háttar netaveiðar er jafnan notuð
dragaers honar netarúlla eða kraftblökk til að
fiskinnnetm Um b°rð- Mesta verkið er þó að greiða
á, a^ Ur netunum og er okkur tamast að líta svo
lil a^nau^synlegt sé að hafa rúmgott borð eða pall
ekki ifU^Ve^a ba vinnu. Á útlendum bátum er
lendin SV0 V1ð> encta Þurfa ýmsir út-
gfejA ,8ar’ sem hingað koma, oft að spyrja um úr-
sDnr« Uuor^m °8 finnst okkur lítið til um slíkar
Urningar.
f* k
reknei Ilskurinn í netunum er smár, t.d. síld í
fiskjnn’ a^ sja^sö8^u mun fljótvirkara að hrista
sem , Ur’1 stað þess að greiða hvern fisk úr. Svo
heijnas er> notum við íslendingar sérstakar
°8 haf m,^a^ar úrhristivélar við netaveiðar okkar
/knna ^ær vakið athygli erlendis.
jafnt e(ars 8etur fyrirkomulag á bátunum verið mis-
*aS- eð *r Stærá °g gerð þeirra og eftir því, hvort um
£jn$a reknetaveiðar er að ræða.
veiðar margir vita er olíueyðsla lítil við neta-
um 0].’ *ði íslenskar og norskar heimildir geta
Er þettUey^s*u sem er 1/10 hluti af þyngd aflans.
3ðrar a.mun hagstæðara hlutfall en fyrir flestar
Ve'ðiaðferðir.
S’ He
Ekk 8a8nvart netunum
^Sðun Í13^3 verið gerðar miklar athuganir á
anir, s lsJ<s gagnvart netum. Helst er um athug-
Uiikjjj á, ^erðar eru í fiskatönkum, að ræða en
neðans- U81 er a bví að athuga atferli fisksins með
8erðu ^avarsjónvarpi. Athuganir, sem Norðmenn
rhyncj aj-axi 1 hiskabúri, gefa væntanlega sæmilega
a) pjSj. egðun fisks almennt gagnvart netum.
Ur sem syndir á netið án þess að ánetjast,
snýr gróflega upp á skrokkinn og reynir eftir
föngum að komast aftur á bak út úr netinu
eða þá til hliðar meðfram netinu. Sé netið
nægilega laust í sér, er talsverður möguleiki á
því, að fiskurinn flækist í netinu, enda þótt
hann ánetjist ekki á venjulegan hátt.
b) Fiskur, sem ánetjast á venjulegan hátt, syndir
áfram með fullri orku og reynir því að draga
netið með sér. Ef fiskurinn getur ekki troðið
sér í gegnum möskvann, snýr hann bráðlega
við og reynir að synda í gagnstæða stefnu og
flækist þá oft enn frekar í netinu.
Athuganir, sem gerðar hafa verið á hljóð-
merktum fiskum við lagnet, sýna að fiskurinn
getur oft verið býsna slyngur við að forða sér frá
netunum. Eins og áður hefur verið drepið á, skiptir
sjónin hér mestu máli en þó koma fleiri skilningar-
vit við sögu. Þannig ætti lykt frá netunum og því
sem í þeim er að geta varað fiskinn við. Einnig er
talið, að fiskurinn geti stundum orðið var við netin
með þrýstiskynjun, sem er í rák fisksins. Skeður
þetta á þann hátt, að netin, einkum ef þau eru stíf
og strekkt, endurkasta bylgju- og straumbreyting-
um sjávarins og fiskurinn skynjar svo þessa
hindrun með hliðarrákinni. Þýðing þessa atriðis er
þó nokkuð óljós.
Eins og áður hefur verið minnst á, eru netin ekki
fiskigæf nema fiskurinn sé á hreyfingu. Ber því vel
í veiði, þegar fiskur er á göngu, t.d. lax á göngu
upp í ár, eða fiskur í ætisleit. Þegar fiskur er í
hrygningarástandi, veiðast hængar stundum í
meira magni en hrygnurnar, vegna þess að þeir eru
eðlilega meira á ferðinni, þegar svona stendur á.
6. Áhrif netanna á þann fisk, sem sleppur
Um þetta atriði er heldur fátt vitað. Talið er að
1.8°7o af Kyrrahafslaxi detti úr netunum í drætti og
tapist. Við tilraunaveiðar á Atlantshafi reynist
hlutfallið mun lægra eða 0.8%. Ekki er vitað, hve
mikið af þeim fiski, sem sleppur, kann að drepast.
í sumum norskum ám er allt að 90°/o af þeim laxi
sem veiðist, með netaför og er talið, að eitthvað af
þessum laxi drepist áður en hann nær að hrygna.
Enn minna er vitað um aðrar tegundir í þessu efni.
Þá eru margir þeirrar skoðunar, að ýmsar
fisktegundir kunni að afhreistrast til ólífis við að
synda í gegnum netin. Eru bæði síld og ýsa nefnd í
því sambandi. Nauðsynlegt er að kanna með
neðansjávarsjónvarpi, hvað til er í þessu.
ÆGIR — 221