Ægir

Árgangur

Ægir - 01.06.1983, Blaðsíða 18

Ægir - 01.06.1983, Blaðsíða 18
Fylling þurrkarans skal vera sem mest, svo nýtnin sé í hámarki. Fyllingin er góð, ef ekki sér í eldinn, þegar litið er inn í þurrkarann frá endakassanum. En þetta reynir mjög á þurrkaramótorinn, sem tekur aukinn straum. Því þarf að gæta þess, að yfirlesta hann ekki. Sé fylling góð, geta orðið miklar sveiflur á bæði hitastigi og rakastigi mjölsins, þar sem það er mælt við endakassann. Þrjú stjórntæki eru til ráðstöf- unar, þ.e. olíugjöfin, loftstreymið um þurrkarann og loks magnið af nýju hráefni, sem keyrt er í þurrkar- ann. Oftast láta menn sér nægja olíugjöfina eina til stýringar í þurrkaranum, en það heppnast ekki vel, nema fylling þurrkarans sé léleg. Ekki er hægt að ná mestu hagkvæmni í rekstri þurrkarans, nema hann sé smíðaður af mikilli fyrir- hyggju. Stærð skóflanna í honum skipta miklu máli, og þá sérstaklega staðsetning og stilling endurkasts- skóflanna, sem eiga að gefa besta mögulega efnis- dreifingu og jafnt hitastig í þurrkaranum. Af þessu má vera ljóst, að alls ekki er auðvelt að reka þurrkar- ann með mestri mögulegri hagkvæmni. Hins vegar eyðast svo miklir peningar í illa reknum þurrkara, að það má kosta til þess verulegum upphæðum að ná góðum tökum í rekstri hans. Litlar tilraunir hafa verið gerðar með þetta mikil- væga rekstrartæki hérlendis. Því er lítil von til þess, að lausnin á sjálfvirkum rekstri þurrkarans sé fundin. Samt hefur miðað talsvert áleiðis. Þannig er orðið viðráðanlegt að stýra olíugjöf þurrkarans með hjálp tveggja mælinga, þ.e. mælingu á lofthita í endakassa þurrkarans og á rakastigi mjölsins, sem kemur úr endakassanum. Sjálfvirkur búnaður sér um að vinna úr þessum mælingum, og senda stýrimerki til mótors- Hœðarmœlir á soðeimingartœkjum lœtur lílið yfir sér, en vinnur verk sitt af hinni mestu prýði. ins, sem stjórnar olíugjöfinni, svo rakastig mjölsins haldist sem jafnast. Með þessu móti er þurrkaramaðurinn losaður viö stærstan hluta vinnu sinnar, og getur því snúið sér að því að halda hráefnisflæðinu í gegnum verksmiðjun*' sem jöfnustu. Niðurstöður Nú hefur verið rakið, hvernig má beita sjálfvirkm á hin ýrnsu tæki í fiskimjölsverksmiðjum. Ekkert a þessu er ímyndun, heldur hefur þessari tækni ven beitt í verksmiðjum hér heima á íslandinu góða. En hvað sem líður stýringu einstakra tækja, þá er þ° mikilvægast að sá, sem rekstrinum stjórnar, hafi f11'1’ yfirlit yfir rekstur einstakra tækja. Auk þess þar hann að geta hagrætt rekstrinum, svo allt fljot' mjúklega áfram. Þessu takmarki er auðveldast að n*1 með til þess gerðu stjórnherbergi. Þar verða mælar og ljós fyrir allar stærðir sem skipta máli og áður haf*1 verið taldar, t.d. hæð hráefnis í hálsi sjóðara °2 pressa, hitastig úr sjóðara, hraða pressa, ástand skil' vinda og soðeimingartækja, og alla þætti í rekstr1 þurrkarans. Ekki þarf rekstrarstjórinn að fara út ti þess að líta á einstök tæki, heldur beinir hann fjar stýrðri sjónvarpsmyndavél að því, sem hann hefuf áhuga á. , f Mest af tækjunum gengur sjálfvirkt, og aðeins þar að þrýsta á fáeina hnappa til þess að hafa áhrif á rekst urinn. Viðvörunarkerfið sér um að vakta allar stærðir, og ef eitthvað hegðar sér illa, þá gellur vi bjalla, og bilunin er skrifuð út á prentara. Með þess11 móti þarf mun færri rekstrarmenn á hverja vakt ej' áður hefur þekkst. Erlendis hafa menn jafnvel g®1 við þá hugmynd, að búa verksmiðjur svo mj°2 tækjum, að einungis þurfi tvo menn á hverja vakt. Það besta við þessa sjálfvirkni er, að ef setja sjálfvirkni á einstök tæki verksmiðjunnar, þá kostaf ekki mikið í viðbót að setja upp tækin í stjórnherberg inu, sem gera miðjustýringuna mögulega. í öllum11 fellum er hagkvæmast að framkvæma svona stýring‘'r með tölvum, og þær geta vel bætt á sig einu stjórnl"r bergi. í tveimur íslenskum verksmiðjum hefur verið far1^ út í sjálfvirkni af þessu tagi, og það í verulegum ma-’11’ Það eru verksmiðjurnar í Krossanesi, sem áður 'l,r sagt frá, svo og Hvalstöðin í Hvalfirði. Hönnun þessara stjórnkerfa hefur að öllu le' verið unnin hérlendis, og er óhætt að segja, að l"111 hafi tekist það vel, að erlendir menn hafa séð ástæ til að koma hingað og líta á þau. 298 — ÆGIR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.