Ægir - 01.02.1984, Blaðsíða 64

aukna olíunotkun en hann verður stöðugur fyrir ofan
ákveðið lágmark, á myndinni 301/k. Þetta er að sjálf-
sögðu breytilegt eftir gerð nemans, en einnig er K
stuðullinn háður seigju olíunnar. Olíumælar sem
byggja á straumhraðanemum tengjast einum eða
tveimur straumhraðanemum. Þegar notaður er einn
nemi, þá er hann staðsettur fyrir framan bakflæðis-
lögn frá vél, þannig að hann mæli aðeins þá olíu er
vélin notar. Sé bakflæðislögn til dagtanks þá verður
að breyta henni. Sumirframleiðendur olíumæla nota
tvo straumhraðanema, þ.e. á olíuleiðslu að vél og
einnig á olíuleiðslu frá vél. Mismunur merkjanna frá
nemunum gefur þá olíunotkun vélarinnar. Með því
að auka flæðið gegnum nemana með dælu, má tryggja
að rennslið sé fyrir ofan lágmarkið á línuriti V, jafn-
framt vinna nemarnir á hlutfallslega þrengra sviði.
Að vísu þýðir þetta að heildar mæliskekkja verður
meiri en skekkja hvors nema fyrir sig, en á móti
kemur sú staðreynd að hægt er að meta þessa
skekkju, því þegar drepið er á vél þá er sama rennsli
í gegnum báða nemana og þá á mælirinn að sýna 0
stöðu. Að lokum er rétt að taka það fram, að notkun
tveggja nema hleypir verði mælisins talsvert upp.
Frá olíunemanum fara rafboðin eftir kapli til af-
lestrartækisins. í flestum tilfellum er um að ræða ljós-
töluaflestur, vísisaflestur eða að lesin er hæð ljóssúlu.
Fleildarnotkunin er þó oft sýnd með mekanískum
teljara, til þess að straumrof til tækisins þurrki ekki út
upplýsingarnar er teljarinn geymir. Aðrir mælar eru
gjarnan búnir rafeindateljara og neyðarrafhlöðum í
sama tilgangi.
Uppsetning mælis
Uppsetning olíuskynjara virðist fljótt á litið vera
einföld, og er það reyndar í mörgum tilvikum. Þó er
ýmislegt sem varast ber, og hafa starfsmenn Tækni-
deildar bæði rekið sig á ýmis vandamál í eigin mæl-
ingum og einnig lagfært uppsetningar í skipurn þar
sem þessi vandamá! hafa verið.
Varast ber að setja nemann á vélina sjálfa eða á
stað þar sem titringur frá vélinni er mikill, því
almennt þola þessir nemar ekki titring til lengdar.
Ef um er að ræða brennsluolíukerfí dieselvélar,
sem ekki hefur fæðiolíudælu (sjá mynd 2), en byggir
á hæðarmun daghylkis og dieselvélar er skynjarinn
einfaldlega settur inn í lögnina, og slefolían, sem
almennt er mjög lítil, annað hvort látin renna niður í
kjöl eða í botntank. í sumum tilvikum er slefolían
tekin inn í lögnina að vélinni aftur, og þarf hún þá að
Mynd 3
Fæðidæla
Mynd 5
112-ÆGIR