Ægir - 01.07.1984, Síða 23

Ar
1952
1953
1954
1955
1956
1957
1958
1959
1960
1961
1962
1963
1964
1965
1966
1967
1968
1969
1970
1971
1972
1973
1974
Tafla 1.
Komufjöldi breskra togara til ísafjarðar 1952-1974.
breskir
en þar
Jan. Febr. Mars Apríl Maí Júní Júlí Ágúst Sept. Okt. Nóv. Des. Sam.
3 2 I 2 1 9
1 4 2 1 2 2 1 1 1 3 7 25
7 5 1 1 1 1 1 2 1 2 6 1 29
3 1 1 1 1 3 6 4 20
1 2 2 1 2 5 13
5 3 2 1 1 1 6 4 2 5 30
7 5 4 2 1 2 5 20 n
1 3 1 1 1 3 10
3 5 8 3 3 5 4 2 13 2 4 4 57
24 23 9 9 5 6 4 10 17 18 14 17 156
13 19 11 10 22 6 5 15 21 33 33 17 205
22 7 14 30 26 13 8 13 15 14 38 25 225
27 17 22 9 8 11 10 22 24 31 9 22 212
23 21 24 2 16 16 9 15 21 7 22 23 199
21 16 4 2 18 30 10 21 17 23 23 21 206
31 20 0 6 13 8 3 5 8 18 9 7 128
2 0 1 2 4 7 3 2 2 9 11 1 44
11 5 2 4 13 20 8 2 5 12 20 14 116
17 13 1 17 16 12 4 11 4 3 24 16 138
2 10 25 8 21 41 8 5 1 1 4 0 126
1 5 2 8
26 12 19 6 10 3 6 2 84
rar meira en áður á miðin við Grænland, þess er samningar tókust Samtals: 2066 með ríkisstjórnum þjóð-
Ver^c r dttu Þó aldrei í hlut mjög mörg skip, svo varla
Ur ÞV1 haldið fram, að Grænlandsveiðarnar hafi
Ureglð milr.-A
heilun
feið mikið úr sókninni á íslandsmið. Landhelgis-
m ‘l V°ru engar skorður settar við því að togararnir
u leita hafnar á íslandi á meðan hún stóð.
jst n aldasta og jafnframt líklegasta skýringin virð-
arnir' V6ra SU’ a^ a Þessum árum hafi bresku togar-
Sfða Sott minna á miðin við norðanverða Vestfirði en
]eitu^Varr)' ^r Það og þekkt staðreynd, að togararnir
biu ' U meira a niið ákveðnum svæðum á einu tíma-
U' en öðru
má mutjöldi togaranna til ísafjarðar síðustu fjóra
Þess^ ' arstns 1957 ogfyrri hluta ársins 1958 bendir til
farjn ar) Þá hafi sókn þeirra á Vestfjarðamið verið
1960 k^ aUkast’ en lra því í júlí 1958 og fram í júní
Sk -0lT1 e’nn einasti t08ari tíl ísafjarðar.
ágúst' rin§in á því er í senn einföld og alþekkt. Hinn 1.
sjóm -, ^ færðu íslendingar fískveiðilögsöguna út í 12
sencj Ur' l5''1 vildu bresk stjórnvöld ekki una, en
seni f ership á íslandsmið til verndar þeim togurum,
s ’uðu innan nýju landhelgismarkanna. Fram til
1,11 1952-1956 verður varla kennt um heldur.
anna tveggja árið 1961 héldu herskipin togurunum í
hópum, oftast í tregfiski. Hver sá breskur togara-
skipstjóri, sem dirfðist að leita hafnar á íslandi á
þessum árum átti á hættu að verða ákærður fyrir land-
helgisbrot, sem hann hafði framið í skjóli herskip-
anna, og að skip hans yrði kyrrsett. Af þeim sökum
voru skipstjórarnir ekki ginnkeyptir fyrir því að sigla
til hafnar og auk þess voru herskipin vel búin, höfðu
t.d. lækna og hjúkrunaraðstöðu, oggátu því veitt tog-
arasjómönnum ýmsa þá aðstoð og þjónustu, sem þeir
hefðu að öðrum kosti þurft að sækja til lands.
Eftir hafréttarráðstefnuna, sem haldin var í Genf
árið 1960, slaknaði heldur á spennunni og síðari hluta
þess árs tóku breskir togarar að koma aftur til ísa-
fjarðar, sem og annarra íslenskra hafna. Fremur voru
þó konturnar fáar í fyrstu, en fór síðan mjög fjölgandi
og árið 1961 komu breskir togarar samtals 57 sinnum
til hafnar á ísafirði, eða nærri helmingi oftar en nokk-
urt undangengið ár, sem athugun þessi nær til.
Á næstu árum fjölgaði togarakomunum gífurlega,
en flestar urðu þær 1964, eða 225. Fram til ársins 1968
komu togarar í eigu breskra útgerðarfélaga til ísa-
ÆGIR-351