Ægir - 01.01.1987, Qupperneq 39

James á íslandsmið, en sú færsla
®r höfundi Sailing trawlers
óskiljanleg, og ekki get ég
hjálpað honum. Ef einhver Ægis-
^sandi vill glíma við textana þá
er hann hér: „Itm iij Last iiij Barrel
°f Gaske at viij ye Last amounting
to j- vj. viij. ". Höfundur Sailing
Trawlers segist ekkert botna í
Pessari færslu, en telur víst að hér
se um tunnustafi að ræða.
Eflaust hefur skreiðarverkun
°0rgað sig betur fyrir okkur á
Þessum tíma og svo kom einok-
Ur>in meðsínataxta. Til verzlunar
'nnan lands var skreiðin okkur
miklu hentugri bæði að verðlagi
°8 til flutnings og einnig til átu.
. Englendingar færðu okkur lóð-
'na, líkt og trollið síðar, og við
hölvuðum Englendingum, enda
v°ru þeir að hugsa um sjálfa sig,
°g við bölvuðum báðum veiðar-
mrunum. Mættum þeim með
örðum Alþingissamþykktum. í
Albingissamþykkt 1500 segir
svo:
. ir útlendingar sem með
°ðir fara og engan annan kaup-
skap skulu ófriðhelgir". Pað var
sem sé snarlega brugðist við lóð-
inni, ogsíðartóku við bænarskrár
til kóngsins að bjarga okkur
undan þessu veiðarfæri.
Um leið og togara varð vart
með vörpu 1889, samþykkti
Alþingi samstundis: „í landhelgi
íslands skulu botnvörpuveiðar
algerlega bannaðar." Og allur
landslýður beið í hryllingi eftir að
frétta af láti síðasta þorsksins, og
bíður enn.
Á James tóku þeir með sér 40
tylftir af lóðastrengjum (líklega 40
faðma strengjum í þennan tíma
fremur en 60 faðma) Og tylftin af
línustrengjunum kostaði 6s. 8d.
og með þessari línu taka þeir
15000 krekjur á 6s. þúsundið.
Þrjár tylftir af bátsárum og árin
hefur ekki kostað nema 1s. 5d.
stykkið. 8 Ibs af benzlatvinna
taka þeir með og hann kostar 7
pence Ibs. Svo eru þarna 2 stórar
körfur, sem notaðar voru bæði
um borð og við land á vinnu við
fisk, sem geymdur var lifandi í
sjó. Þetta skip hefur þó varla veitt
fisk til geymslu á sjó nema þá síð-
ustu dagana fyrir heimferð. Lif-
andi fiskur var í háu verði. Þá er á
reikningnum tjörutunna og tunna
afbarkarlitáseglin, tværluktirog
tveir „boet compassys." Þeir hafa
líklega veitt á dorium frá þessu
skipi.
Bækistöðvum Englendinga var
tekið að fækka, þegar kom fram
á þennan tíma líklega engin eftir
nema Vestmannaeyjar. Tveir báts-
stjakar eru á reikningnum á 8
pence og hengilás á 5 pence.
Kostreikningur þeirra Jamesverja
er trúlega skilgóð heimild um
kostinn almennt í íslandssigl-
ingum. Þar hefur ekki verið um
neinar birgðir frá fyrri ferðum að
ræða, líkt og verið hefur í öðrum
búnaði til ferðarinnar.
Þeir taka með sér 1 Vi kvartél af
haframjöli, 2 kvartél af saltaðri
síld, 26 lengjur af beikon, kex og
mjöl til baksturs fyrir 2 sterl. pd.,
381 kg (60 stones) af nautakjöti
og það hefur verið ódýr matur í
þennan tíma. Eitt „stone" 6,35
kg. kostað 11 pence sem væri 41
eyrir á okkar gengi nú. Miðað
við, að það eru 33 menn á, sýnist
kjötmetið ekki mikið til langrar
útivistar. Þeir gera ráð fyrir
kaupum við landsmenn, og
margri kindinni stálu þeir, ef í
nauðir rak. Svo hafa þeir étið
mikið af fiski, eftir að til íslands
kom, en með sér í siglinguna tóku
þeir 50 pund af þorski, (haulf a
cwt), og hann vardýr, £1 6s. 6d.,
sem er miklu hærra verð en
skreiðarverðið var á þessum tíma
á enska markaðnum. Hér getur
varla hafa verið um skreiðarfisk
að ræða, heldur saltfisk, eða
reyktan fisk, ef ekki lifandi fisk.
í fyrri grein var sagt frá verð-
hækkun á skreið á 14du og 15du
öld og þá sótt dæmin til verðhlut-
falla hér innanlands, verðgildi
fisks, miðað við kúgildi eða jarð-
arhundrað, sem hvorttveggja
ÆGIR-31