Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.2004, Blaðsíða 12

Tímarit lögfræðinga - 01.12.2004, Blaðsíða 12
réttmæta ástæðu til að draga það í efa. Sjálfstæðir og hlutlausir dómstólar eru ein meginforsendan fyrir því að þeir njóti trausts. Sjálfstæði dómsvaldsins þarf að skilgreina nánar, en um það verður betur fjallað í kafla 4 og um hlutleysið í kafla 5. Samkvæmt grundvallarreglum og kröfum réttarríkisins verður einnig að gæta þess að allir njóti jafnræðis í lagalegu tilliti. Jafnræði verður að vera til staðar, bæði samkvæmt lögum og fyrir dómstólum. I jafnræðisreglunni felst að dómstólar gæti samræmis við meðferð og úrlausnir mála. Þessari reglu er ætlað að tryggja að sama regla gildi um alla sem eins er ástatt um. Tilgangurinn með reglunni um að dónta þurfi að rökstyðja er meðal annars sá að þannig verði unnt að sjá hvemig niðurstaðan hefur verið fengin, að lög hafi ráðið henni og að óhlutdrægni og jafnræðis hafi verið gætt.5 Rökstuðningnum er því meðal annars ætlað að koma í veg fyrir að dómsúrlausnir verði byggðar á geðþóttaákvörð- unum dómarans. Reglur um meðferð mála fyrir dómstólum eiga að vera bundnar í lögum. Meðferð dómsntála á því heldur ekki að fara að geðþótta dómara. Slíkar reglur verða að tryggja réttláta málsmeðferð fyrir dómi. Lög og dómstólar réttarríkisins hafa sameiginlega það meginhlutverk að vemda borgarana og tryggja jafnræði þeirra og annarra sem réttinda njóta. Dómstólamir fara jafnframt með það hlutverk að tryggja réttaröryggið eins og áður greinir. Þar sem úrlausnir dómstóla í hverju máli eru þar að auki endan- legar um deiluna, sem þar hefur verið uppi, er enn eitt meginhlutverk dómstól- anna að setja niður deilur og tryggja þar með frið í samfélaginu. Þetta hlutverk hefur lengi verið í höndum þeirra sem með dómsvaldið hafa farið, sem eflaust má telja upprunalegasta hlutverk dómsvaldsins. Nútíma skilgreiningar á hlut- verki dómstólanna í réttarríkinu, kenningar um þrígreiningu ríkisvaldsins og kröfur um sjálfstæða dómstóla komu til löngu síðar. Tilgangurinn með hugmyndinni að réttarríkinu er einkum sá að tryggja friðhelgi einstaklingsins svo og almennt réttaröryggi og frið í þjóðfélaginu. Þjóðfélagsskipanin á að byggjast á lögum. Eitt meginhlutverk dómstóla er að tryggja, þegar það á við, að virtar séu leikreglur réttarríkisins en dómstólum ber að leysa úr deilum, sem spretta af réttarágreiningi, af hlutleysi á grundvelli réttarreglna. Aðgerðir ríkisvaldsins verða að byggjast á lögum og því er lög- unum ætlað að koma í veg fyrir ofríki ríkisvaldsins. Vörn einstaklingsins er lögin sem vemda hann gegn ofríki og ógnarstjóm. Ef lögin eru ekki virt eiga einstaklingar og aðrir þess kost að leita til dómstóla til að ná fram rétti sínum. Forsenda fyrir því að um réttarríki sé að ræða er að óháður og óhlutdrægur dómstóll skeri úr um réttindi borgaranna. Að öðrum kosti er þessi réttur ekki annað en orðin tóm. Dómstólar verða jafnframt að njóta trausts, ella er hætta á að þeim verði ókleift að tryggja réttaröryggi og frið og þar með uppfylla þeir ekki meginskyldurnar sem á þeim hvfla. Þannig verður stjórnarfyrirkomulag og 5 Reglan um að dóma skuli rökstyðja kemur fram í 1. mgr. f-liðar 114. gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991 og 1. mgr. 135. gr. laga um meðlerð opinberra mála nr. 19/1991. 470
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.