Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1926, Blaðsíða 49
47
vindla, vindlinga o. fl., og hefir verið opin daglega frá kl. 9 árd. til
kl. 11 síðd. Þessar veitingar hefir hún jafnan selt við svo vægu verði
sem unt hefir verið Hún hefir því eins og áður verið aðal samkomu-
staöur stúdenta. f*ar hafa flestir þeirra hist og kynst, og rætt saman
áhugamál sin og bundist margskonar samtökum og vináttuböndum.
Stúdentagarðurinn.
Um miðjan nóvember kaus Stúdentaráðið Björn E. Arnason cand.
jur. og Karl Jónasson stud. med. til þess að endurskoða reikninga
stúdentagarðssjóðsins. í byrjun desember lagði stúdentagarðsnefndin
síðan fram reikninga sjóðsins endurskoðaða og skilaði af sjer. Er öll-
um fyrirspurnum hafði verið svarað, voru reikningarnir samþyktir í
einu hljóði. Siðan var stúdentagarðsnefndin endurkosin, nema cinn
maður, sem var fluttur úr bænum. í hans stað kaus Slúdentaráðið í
nefndina Svein Björnsson sendiherra. Petta ár áttu því sæti í nefnd-
inni: dr. phil. Alexander Jóhannesson docent, dr. phil. Guðmundur
Finnbogason landsbókavörður, Lúðvíg Guðmundsson stud. theol.
Sveinn Björnsson sendiherra, Thor Thors stud jur. og Tómas Jónsson
stud. jur.
Stúdentagarðssjóðurinn hefir aukist allmikið þelta ár:
Selskinna (íslendingahók) hefir haldið áfram uppteknu starfi, að
safna rithöndum íslendinga og fje til Stúdentagarðsins jafnframt. Er
það orðinn drjúgur skildingur, sem hún hefir aflað sjóðnum. Samþykt
var að gefa i.t annað bindi af bókinni fyrir Vestur-islendinga.
Á þessu ári hefir nefndin fengið ákveðin loforð ura fje lil sjö her-
bergja (kr. 5000 CO hvert) í Stúdenlagarðinum frá sýslum, fjelögum og
einstökum mönnum, og hefir nokkuð af þvi þegar verið greitt.
Skemtana í sambandi við 1. des. hefir áður veiið getið.
Nú mun sjóðurinn vera orðinn um 100 þús. kr.. og auk þess ura
30 þús. kr. í loforðum. Petta er að vísu allmikið fje, en ekki nægir það
til þess að byggja garðinn. Pað er nú unnið að því að útvega honum
lóð og verður siðan bráðlega byrjað að byggja, að likindum á næsta
sumri.
Auk þess sem hjer er talið hefir Stúdentaráðið hafl með höndum
ýms önnur mál, sem vörðuðu stúdenta almenl; mál, sem snertu að
eins yfirstandandi tíma eða hafa ekki komist lil verulegra fram-
kvæmda, og því þykir ekki ástæða til að geta um lijer.
Ileykjavík, i sepl. 1920.
Guniilaiigur Indridason.