Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1939, Blaðsíða 12

10
Verkefnin er óþrjótandi og mörg merkileg og ef á móti
þeim kemur sterkur og góður vilji, þá þarf það ekki að verða
nein leiðindastaða, að vera hér háskólakennari, þegar ný og
vel útbúin húsakynni eru komin vfir stofnunina. En þegar
svo mikið er í sölurnar lagt af fátækri þjóð, verðum vér líka
að gera oss ljóst, að milcið verður af oss heimtað. Á hinn
bóginn verður ríkisstjórninni að skiljast, að því aðeins geta
háskólakennararnir unnið það, sem til er ætlazt af þeim, að
þeir séu ekki haldnir á sultarlaunum, sem þeir með engu
móti geta lifað af.
Ef háskólakennararnir standa sig eins vel og þeir eiga að
gera, reynast færir um að leysa ýms vandamál þjóðarinnar,
sem þeir liafa allra manna bezt skilyrði til, vegna þekkingar
sinnar, og ef liáskólinn getur orðið boðberi friðar, samtaka og
eindrægni i landinu, þá þurfum vér ekki að kvíða fvrir að taka
við hinni stóru byggingu, því að háskólinn mun þá endur-
gjalda þjóðinni margfallt kostnaðinn, sem af híbýlastækk-
uninni stafar.
Loks vil ég bjóða ykkur velkomna, ungu stúdentar, sem
nú innritizt í báskólann. Hingað til liafið þið stundað nám,
sem þið hafið orðið að ganga í gegn um, til að fá þá al-
mennu menntun, sem er nauðsynleg undirstaða til að geta
notið háskólanáms, en hér eftir leggið þið aðeins stund á
þau fræði, sem lífsslarf ylckar á að byggjast á. Hingað til
hafið þið aðeins þekkt þvingaða skólagöngu, hér eftir að
eins frjálst háskólanám. Þið eruð nú orðin það fullorðin, að
til þess er ætlazt, að þetta frelsi, sem ykkur er gefið, verði
\kkur bæði til gagns og gleði, ekki aðeins frelsi frá störfum,
lieldur miklu fremur frelsi til livers konar góðra starfa. Tím-
arnir, sem við lifum á, eru miklir framfaratímar að mörgu
leyti, svo margt gert til að gera mönnum iífið auðveldara en
áður þekktist. En sumar þessara framfara eru alls ekki
liættulausar fvrir okkur, og margt mætti þar til nefna, en ég
vil sérstaldega benda á liinn auðvelda aðgang að ýmsum
skemmtunum. Skemmtanirnar eru nauðsynlegar jafnliliða
vinnunni, en hjá sumum vilja þær verða skæður keppinaut-