Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1939, Qupperneq 41

39
sér skólamál, einkum samband og samstarf kirkju og slcóla,
og það aðallega í Svíþjóð. Flutti síðan flokk fyrirlestra um
samstarf kirkju og skóla, er hann nefndi: Kirkjan og skól-
arnir og síðar komu út á prenti. Bar liann ]iar fram tillögu
um kirkjulegan þjóðskóla. Var settur prófastur í Borgar-
fjarðarprófastsdæmi á árunum 1932—1934. Fór utan 1936 og
dvaldi um skeið í Kaupmannahöfn vegna rannsókna á dok-
torsritgerðarefni sínu. Bók iians: Magnús Eiríksson, guðfræði
bans og trúarlíf, kom út í okt. 1938. Fyrir hana hlaut hann
doktorsnafnhót í guðfræði 19. jan. 1939.
Kvæntur 28. sept. 1913 Sigríði Björnsdóttur prófasts í
Miklabæ í Skagafirði.
X. HEIÐURSDOKTORSKJÖR
Á fundi 7. nóv. 1938 samþykkti lieimspekisdeild að sæma
prófessor dr. Magnus Olsen í Oslo dokiorsnafnbót í íslenzk-
um fræðum (doctor litterarum islandicarum) á sextugasta
afmælisdag hans, 28. nóv. 1938, með þeim formála, er hér
segir:
Magnus Olsen tók fyrir 30 árum við prófessorsembætti í
norrænni og íslenzkri málfræði og bókmenntum við háskól-
ann í Oslo eftir Sophus Bugge látinn og gat sér skjótt þann
orðstir, að liið vandfyllta rúm þótti vel skipað. Hann hefir
varið kröftum sínum óskiptum í þágu norrænna og íslenzkra
fræða, og gerist þess elcki þörf, að telja verk lians, því að
þau eru alkunn, en þess skal getið, að hann hefir fengizt
við flestallar greinir þessara fræða og hvarvetna varpað nýju
Ijósi á vandamálin. Einna nafnkenndastar eru rannsóknir
hans um rúnir, örnefni og heiðinn sið, en auk þess hefir liann
lagt mikinn skerf til skýringa fornra kvæða, torskildra orða
og nafna og gert fjölda merkra athugana um einstök atriði
menningarsögu og bókmenntasögu o. s. frv. Hann hefir í 30
ár verið ritstjóri tímaritsins Maal og minne, og einn af aðal-
ritstjórum Nordisk kullur og hefir með kennslu sinni og