Dýraverndarinn - 01.05.1979, Page 31

dýrið niður hjá honum og breiðir
sig út yfir hann, kemur honum á
spenana og lætur hann sjúga sig
með ungunum.
Nú líður nótttin. Daginn eftir
stendur dýrið upp, gengur spöl-
korn frá bælinu og bendir mpnn-
inum að koma. Þegar hann kemur
út á ísinn, leggst dýrið niður fyrir
fætur hans og bendir honum upp
á bakið á sér. Þegar hann er kom-
inn því á bak, stendur dýrið upp,
hrisir sig og skekur, uns maðurinn
dettur niður. Það gerði þá ekki
frekari tilraun að sinni, en manninn
furðaði mjög á þessum leik. Nú
liðu þrír dagar, og lá maðurinn á
næturnar í bæli dýrsins og saug
það, en á hverjum morgni lét það
hann fara sér á bak og hristi sig,
uns hann gat ekki lengur haldið sér.
Fjórða morguninn gat maðurinn
haldið sér á baki dýrsins, hvernig
Aðalfundur félagsins var hald-
inn 1. apríl. Stjórnarfundir á árinu
voru 3.
Unnið- var að undirbúningi ætt-
bókarskráningar hreinræktaðra
hunda, prentuð eyðublöð og hafin
skráning. Skráðir voru 36 hundar.
Hafin var útgáfa fréttabréfs og
komu út tvö tölublöð.
Hundasýning var haldin 22.
október og í sambandi við hana
var reynt að kynna félagið eftir
megni í fjölmiðlum.
Kynning á starfsemi félagsins
var á dýrasýningunni í Laugardals-
höll í maí.
Auglýst var í dýradálkum dag-
blaðanna og bar það nokkurn
dýraverndarinn
sem það hristi sig. Þá leggur það á
áliðnum degi til sunds með mann-
inn á bakinu og syndir með hann
til eyjarinnar. Þegar maðurinn
kemur á land, gengur hann upp á
eyna og bendir bjarndýrinu að
koma á efdr sér. Hann gengur
heim til sín á undan því og lætur
mjólka bestu kúna í fjósinu og gef-
ur dýrinu að drekka nýmjólk, eins
og það vildi. Síðan gengur hann á
undan því til fjárhúss síns, lætur
taka tvo vænstu sauðina og drepa,
bindur þá saman á hornunum og
lætur þá um þvert bak á dýrinu.
Þá snýr það til sjávar og syndir út
til unganna. En þá var gleði mikil
í Grímsey. A meðan eyjarmenn
horfðu undrandi á eftir bjarndýr-
inu, sáu þeir skip koma úr landi,
er sigldi hraðbyri til eyjarinnar.
Væntu þeir þar hinna sendimann-
anna með eldinn.
árangur. Fræðslufundur um hunda-
rækt var haldinn 8. des. og voru
á fundinum tveir erfðafræðingar.
Félögum fjölgaði á árinu úr 45
í 135.
MÚSIN ÁTTl UNGA
í fyrrasumar kom elsti bróðir
m,inn heim með litla hagamús,
sem virtist vera eitthvað veik. -
Mamma bjó um hana í tómu gull-
fiskabúri, en í botninum á því
voru mjúkar tuskur, sem músinni
þótti gott að liggja á. Einnig var
sett inn til hennar brauðmolar og
osbitar. - Eftir nokkra daga virtist
músin vera orðin all-hress, og þess-
vegna fór mammia með búrið út í
garð til þess að sleppa henni inn á
milli rabbarbaraplantnanna. Þegar
mamma lyfti músinni upp, sáum
við að fimm litlir ungar héngu á
spenum hennar neðan á kviðnum.
- Við tókum alla músaf jölskylduna
því inn aftur, og létum líða fá-
eina daga, þar til við settum þau
öll út í grasið í garðinum, og þau
skriðu inn í það og hurfu.
Ásta Brynja.
Af gefnu tilefni
vill hundaræktarfélag lsland benda þeim
sem ætla að kaupa eða selja hrein-
ræktaöa hunda á að kynna sér reglur um
ætlbókaskráningu þeirra hjá félaginu.
Uppl. i simum 99—1627, 44984 og
í t'unn
Það hefur vakið athygli, að
Hundaræktarfélag íslands hefur
birt ofangreinda auglýsingu í síð-
degisblöðunum öðru hverju. Ég
hringdi í Guðrúnu Sveinsdóttur
ritara Hundaræktarfélagsins og
spurði hana hvort mikið hefði
verið leitað til félagsins vegna
auglýsingarinnar. Hún kvað svo
hafa verið. Það hefði verið mjög
mikið hringt og fólk þakklátt fyr-
ir upplýsingarnar. Einnig hefðu
margir gerst félagar í Hundarækt-
arfélaginu. Hún sagði mér að
stjórn Hundaræktarfélagsins ætlaði
að halda áfram að birta þessar aug-
lýsingar með vissu millibili. J. S.
31
Frá Hundaræktarfélagi íslands