Dýraverndarinn - 01.10.1963, Side 10

úrræði en afnám sauðfjárhalds, þar sem það veld-
ur heildinni tjóni og óþægindum, hvorki verður bú-
ið sómasamlega að fénu sumar né vetur —- og fjár-
eiginin ekki einu sinni eigendunum til hagsbóta.
Þess vegna berst Sambandið fyrir því, að bæjar-
:stjórnir — og hreppsnefndir í kauptúnum fái laga-
heimild til að banna búfjárhald innan sinna um-
ráðasvæða.
Búfé í sveitum.
Meðferð á fénaði bænda hefur batnað mikið á
þessari öld, og mjög víða er fóðrun, húsakostur og
hirðing með ágætum. Bændur sjá það flestir, að
hagsmunir jjeirra og meðferð búfjárins fara saman,
og auk þess mun þorra bænda þykja vænt um fénað
sinn. En samt eru víða misbrestir á. Sumir fóðra
alls ekki eða hirða skepnur sínar eins og skyldi og
mikil vanhöld eru á, að forðagæzlulögunum sé
hlýtt. Þá kveður og mjög að því, að ekki séu haldin
þau ákvæði, sem sett hafa verið til öryggis við
flutning búfjár, og víða er umbúnaði á slátrunar-
stöðum ábótavant, svo að ein skepnan sér, þegar
önnur er aflífuð, — ennfremur er sums staðar slæm-
ur aðbúnaður að skejmum, meðan Jjær bíða slátr-
unar, — og Jjó að forstjórar sláturhúsa eigi að sjá
um Jjetta, er hitt víst, að bændur gætu haft á Jrað
mikil áhrif . .. Ekkert af búfénu er jafnafskipt um-
sjón og fyrirhyggju og stóðhrossin. Víða eiga hrossa-
bændur ekki hús yfir stóðið, ekki heldur nægilegt
fóður, ef að kreppir.
Fáir menn munu þekkja eins vel til í sveitum
landsins og Páll Zóphóníasson, fyrrverandi aljjingis-
■Útigangshross i Sliagafirði. Hrossin fóru ofan um is á
Svarlá.
íslenzkur hundur.
maður og um langt skeið einn af helzltt trúnaðar-
mönnum Búnaðarfélags Islands og íslenzkra bænda,
og ef til vill hefur enginn slíkur maður átt aðra
eins tiltrú bændastéttarinnar. Hann sagði í grein í
Frey í fyrra:
„Ég hef séð fjökla af framgengnum hrossum að
vorinu, og oft vel framgengin. En ég hcf lika séð
það gagnstœða. Við hrossaræktarbændur vil ég segja
Jretta: Reynið að smásafna heyi fyrir hrossin. Nú eru
Jjau svo mörg, að þið gelið það ekki á einu ári,
en reynið Jrað á fleirum. Vera má, að atvikin verði
ykkur hliðholl og geli næga hestahaga meðan fyrn-
ingar verða til, svo öðrum skepnum ykkar standi
ekki hœtta af að hrossin éti þœr út á gaddinn."
Allir skilja, hve Jiað ástand, sem hér er lýst, sam-
ræmist illa íslenzkri löggjöf og lnigsunarhætti
ábyrgra manna ... ! Þessi þjóðkunni afbragðsmaður
segir einnig — og Jjetta eru máske lokaorð hans til
bænda og þjóðar sinnar á opinberum vettvangi:
„Sumir segja, að þeir eigi skepnurnar og engum
komi við, hvað menn gcri við cign sína. En eruð
þið nú vissir um það? Sýnir ekki saga lífsins á jörð-
inni í milljónir ára áframhaldandi Jjróun, Jjróun,
sem stefnir til meiri og meiri fullkomnunar, bæði
líkamlega og andlega. Og við mennirnir erum komn-
ir Jjað langt á Jjroskabraut, að við getum og eigum
að vinna með þeim, scm öllu stjórnar, að því að
hjálpa lionurn við slarfið: bcela jörðina, gera hana
fegurri og byggilegri, bceta skepnurnar, gera þœr
arðsamari, göfga mennina, gera þá samúðarfyllri,
kœrleiksrikari, svo að þeir finni sjálfa sig scm hluta
úr heildinni og breyti við allar lífverur eins og þeir
vildu við sjálfa sig láta brcyla. Og Jjegar Jjað verð-
ur, j)á dettur engurn bótula i. hug annað en vera
góður við skepnurnar, þessar verur, sem okkur er
.58
DÝRAVERNDARINN