Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 25

GUXNAR I.AMP.ASON
IOS
það, hefir hann vfsvitandi reynt að gjöra lftið úr karl-
mennsku Skarphjeðins Það væri alls ekki rjett að segja
að allar sögur,sem sagðar eru af oss,væru sagðar af Gunn-
ari Lambasyni, en allt of margar eru þær, og þar sem
slfkar sögur, eru sagðar ásamt öðrum sögum, sem auðsjá-
anlega eru fluttar af töluverðri þekkingu, þá ncyðist mað-
ur til að fmynda sjer, að inni fyrir sje sama tilhneiging-
in eins og kemur fram til að gjöra lftið úr Skarphjeðni
þegar Gunnar Larnbason segir að hann gráti. I þvf
sambandi detta mjcr í hug ýmsir dömar og sögubrot, scm
oss cr útbýtt í svo ríkum mæli hjcr vcstanhafs. Slfkar
sögur eru oss hættulegri heldur en þær, sem heimskan
og hrokinn dlgar upp úr, eins og froða úr fullri bjðrkrús,
og sem vjer líka heyrum tiiluvcrt af. En þannig lagaðar
s'igur gj'ira oss ekki tilfinnanlegt tjðn. Þær lifa sjaldan
cins lengi, og hiifundar þeirra, en aldrei fengur, og sá
dcJmur, scm slíkir höfundar fá f framtfðinni, cf þeir ann-
ars fá nokkurn, verður á 1 á leið, að miklir vcsalingar köf-
um vjer vcrið, að leyfa slfkúm kindum óáreitt að sparða á
bókmcnntavöll vörn.
J-Ivað eigum vjer þá að gjöra ? Svarið gcgn þvf er
undir þvf komið, hvað vjer getum gj'irt. Eigum vjer
nokkurn Kára Sölmundarson, sem getur gengið að Gunn-
ari Lambasyni, og—ckki híi.ggvið hiifuðið af honum, held-
ur hrundið honum burtu af sögustólnum og lamað hann
svo að hann setjist þar ekki aftur? Og þótt einhvcr Kái i
Sölmundarson væri til á mcðal vor, höfurn vjer þá nokk-
urn Fiosa Þórðarson, sem gæti sezt í sætið og sagt sög-
una rjctt ? Þcssum spurningum get jcg ckki svarað, cn
ef slfkir menn eru til meðal vor, þá bcfir maður rjett til að
vœnta þcss, að þeir gjöri skyldu sfna. En þött vjer höf-
um hvorki Kára Sölmundarson nje Flosa Þórðarson á
mcðal vor, þá gctum vjcr samt gjört eitt, og það cr þetta: