Ný dagsbrún - 01.01.1906, Síða 28

io8
NÝ DAGSURÖN
þeiin öllum við íi hann sjálfan, og svo cr það annar barna-
skapurinn, að ímynda sjcr að 'ncii þjcíð muni taka þe<^j-
andi við öðrum cins austri af örökstuddum óbötaskömm-
um. Hann er ineir cn lítið barn, að halda að hann kom-
ist upp með það, að knjesetja alla fslcnzku þjóðina, þótt
hann hafi náð þvf lagi á fáum lítilsigldum og smjaðurgjörn-
um skjólstæðingum sínum hjcr í Winnipcg Hann kemst
að raun um það með tfmanum, að fslenzka þjóðin vcrður
ekki mæld á þann kvarða. Þessir allra útvöldustu fylgis-
menn hans hjcr f Winnipeg cru fyrir sinna eigin mann-
fjclagsicgu og pólitfsku hagsmuna sakirjog vegna sfns cig-
in andlega smáleika, búnir að sósa svo allt hans andrúms-
Íoft með fagurgála sínum, og aflæsa hann svo vcl inni f
þvf allra helgasta, að maðurinn hcfir engar spurnir af.
sfnum virkilega styrkleika út í frá, og kann svo ekki að
ætla sjer af, þegar á þarf að rcyna. Það þarf sterk bein
til að þola góða daga, og svo hcldur maðurinn nú orðið f
ofmetnaði sfnum, að hann þurfi ekki annað en tala, og
það vcrði. *
* *
* * *
Ilvcr sá maður, scm heldur fram vissum skoðunuin,
leitast vcnjulcga við, að gj'ira það mcð scm traustustum
rökum og mcstu samrcemi, en orðabúningur þeirrar riik-
semdafærzlu fcr eftir þvf, livað orðgnótt og málfrœðis-
kunnátta mannsins cr á háu stigi. Þetta þrcnnt cr þann-
ig aðgreinanlegt h\'að frá öðru : skoðunin, röksemdaleiðsl-
an, og orðfærið. Gild: tveggja gagnstæðra skoðana cr oft
og tíðum vandasamt að mcta rjcttlátlcga, en skynsörnum
miinnum cr sjálfrátt að fclla sanngjarnan dóm um rök-
- * J»ví fór i ú sein - rm ð i íandir.rá' ð, aem borð bcfir á (.óina
ríð-n þ Ua vor lal. ö Þ ö n á ij Uk sv-i óxe -lar uö ökur j S=lknk,
i ð ui gim. á's' li’i iö :lyij I j> ð l'irg. ö kntui utiö.ir.