Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 29

BREIítFIRZICI SPECIÍ.LINK
lOp
semdaíeiðslu og orðfæri þess, scm heldur skoðununum
fram.
Jeg ætla að byrja íhuganir mfnir ft þcssum fyrirlestri
með því að bcnda á þaö atriði fyrst, sem minnstan tíma
tekur. Jcg ætla að minnast & orðfærið. Það vcrð jcg að
scgja, að mig furðar stórum á þvf, hvcrsu óvandað það er,
eftir því, hvað samtfðin hcfir irmrœtt mjer íi uppvaxtaríir-
unum, að bhast við góðu í því tilliti af hcndi sjcra Jóns.
Reyndar getur það verið, að sá trónaður, sem jeg hef
lagt á rithöfundshæfileilía harts, sjc sprottinn af þvf, að
jcg hcf ckki icsið neitt af ritum hans cins vel niður í kjöí-
inn eins'óg þenna fyrirlestur ,,Að Hclgafelli“. Mál hans
yfirhöfuðdregur augsýnilega dám af hinni fornu norrœnu,og
maðurinn hefir sýnilcga gefið mciri gaum að hinum fornu
íslenzku ritverkum heldur en ilcstir menn aðrir hjer vest-
anhafs, það cr að segja þcirra manna, scm nokkuð til
muna sjcst eftir á prenti.* í það minnsta má ætlast til
þess af sjera Jóni, að mier finnst, að honum væri það
sjálfrátt, að misbjóða ckki íslcnzkri tungu, hvað sem um
oss yngri mcnnina mastti segja í þvf efni, og samt fer
þvf nú allfjarri, aðhann sje saklaus af því í þcssum fyrir-
lestri. — Hiif.,sem[ sjálfur kvarlsr leinlír.is i rrr.n þvf,
hve Islendingar fari glannalega mcð móðurmál sitt, gjörir
sig sekan um það í þessum fyrirlcstri, að viðhafa orðaskip-
un, sem ckki á ncinn málfrœðislegan rjctt á sjer í íslenZku
máli. Sjcrhvcr lifandi maður finnur, að það cr ekkert
mál, að segja ,,líka á það, scm ljótt er, er oft lífsnauð-
* Mikiil parlui' af gumiuu um f jira Jón f’yggist vufalanet á þvi,
hva fútt hjeret' um ha ði mtmu upp á ísleuzka \ í u, og ferill sjer.» Jó is
tý.iirhv .ó Ssnar á‘ti Viö, þ gar hauu sapÖHt luldur viij.i vera œða ur
í þ.'ssu þirpi en mudur þiiui ivðsnt í Ró 11. H.im helð líklega hoifið
ultur fi á æ 1 jö ð uui, tl h< uu htiöi rkki ge'.iöaval.ö þ ,r meto. ð •j’iru
tilllUÍ.