Ný dagsbrún - 01.01.1906, Side 31

BREIðMRZKI spegillinn
i r r
ósköp mikill vandi, fyrir hvcrn scm kynni að langa til að
Ifkjast höf. að framsetníngu, að ná ]Dvf. Það er ekki ann-
að en hafa það alltsaman nógu mikið eftir sig kveðið, svo
vitið sitji cins og lávarður f aftasta vagninum í Iestinui,
þá finnst manni svo mikið til um það þegar það kemur.
— A einum stað f fyririrlestrinum er vikið að „þeirri
grein bókmenntanna, sem eru blöðin," og litlu sfðar er
minnst á þann „allsherjar þingvöll, sem eru bókmenntir,“
o.s.frv. „Grein, sem eru“ og ,,þingvöllur sem cru“H Er
nfi þctta nokkurt mál ? Jeg vona að menn gcti almennt
sjcð, að það eru engin ósannindi, scm jeg fer með,þótt jeg
ha'.di þvf fram, að annað eins sje ekki neitt fyrirtaks af-
bragð þcss, sem venjulega gjörist. Jeg hef heyrt svona
löguð bögumæli hjá útlendingum,sem hafa verið að babbla
íslenzku, cn aldrei hjá Islendingi, ekki einu sinni hjá fs-
lenzku barni. Þjer haldið kannske, að þetta sje prcnt-
villa, cn jeg gjöri ráð fyrir að prófarkirnar af ,,AIdamót-
unum" sje svo vel lesnar, að þetta sje ekkert óviljaverk,
svona hvað cftir annað. Hitt mun hcldur, að þar
komi f ljós Farísealundin gamla, sem vill gcta þakkað
guði fyrir það, að höfundurinn sjc ekki eins og aðrir menn,
og þessvcga skapi hann sjer vísvitandi dálitlar málfrœð-
islegar nýjungar, en vari aðra kröftuglega við að gjöra
það. Manni dcttur f hug sögustfifurinn um prestskon-
una, sem vildi láta hinar konurnar þvo þvottinn sinn á
þriðjudögum, svo hfin gæti vcrið ein um mánudagana.
Það voru þó ofboölítil forrjettindi, ncegileg til þcss að vera
ckki cins og alþýðan, og það er ævinlega huggun fyrir
Farfsealundina- — Mjcr fellur vel að höf. varar menn
við þvf, að smfða ekki ný orð að óþörf u, og fallegt hefðr
það verið af honum, að rembast ekkert sjálfur við staur-
inn scin hann nefnir. Hvergi hef jeg samt fyr heyrt
talað um að ,,innhýsa“ nokkurn hlut. Að veita hfisrfim
&