Ný dagsbrún - 01.01.1906, Qupperneq 39

URRInVIRZKJ SPRGILLI NN
I 19
skammaðist barnið, sem til var talað, sfn svo fyrir hann
að þjöðfleygt hefir orðið. Um fláttskap Þorgrfms töður
í5norra ber saga Gfsla Sórssonar Ijósast vitni, og var hann
þó trfimaður svo mikill að ytra áliti, að hann fjckk nafn af
Jbvf, eins og Hrólfur afi hans,
Hver sá sgm lcs Eyrbyggja-sögu g^umgæfilcga, hlýt-
ur nú að vprða þess var, eftir að sjera Jói) hefir orðið til að
benda oss &það,hversu margar nútíðarmymjif þar getur að
Jfta, eins og í spcgli. I>að cr auðsjcð, að þcgar hiniryngri
mcnn í hjcraðinu vaxa upp, þá ucnna ekVi afkomcndur
bjarnar austr.æna að lúta fasta hefð komast & það frá kyni
til kyns, að skríða í duftinu f)'rir hinurr) sjálfbyrgingsfullu
uppskafningum á Þúrsncsinu, fyrir þá ejnu orsök, að einn
forfaðir varð fyrri ti! þcss, hcldur cn annar, að lcita sjcr
þar htelis. Kjall.cklingar ásettu sjcr þcssvcgna, að fá fu)l-
komið jafnrjctti í hjcraðinu, og neituðu að viðurkenna
nokkurn sjcrstakan hpilagleika fi hinu cinkennilpga himna-
ríki einnar sjerstakrar ættar, eða sem nú mætti segja,einn-
ar klikku. Þeir voru ekki með þcirri ncitun að gjðrast
neinir níðingar á Ásatrfmni fremurcn Björn forfaðir þeirra,
cn þeir gengu hispufslaust í cinum hópi að því, að brjóta
fáránlega híifuðprpsts löggjöf, til þess að lyfta mcöbncðr-
um sínum upp úr þeirri lítilmpnnsku, að bukka sig og
bcygja fyrir hjátrú goðans og hatis ;ettmenna. Þcir ljetu
ckki kúga sig þil þess, að bera lotningu fyrir dýrð þcss
framtíðarsælijstaðar sem aðeins væri fyrirbúinn sjerstökum
flokki manna.
Sá hugsunarbáttur, scm þarna kom fram f Kjallek!-
ingum er ;eyinlega bjartað í allri frelsisbaráttn. Hann er
það, að l,áta ekki einn skapa fjöldanum lög eftir sjervizku
ginni eöa sjerplægni, sjer einum,eða sfnum nánustu fylgju-
nautum í hag, án þess fjöldanum, sem við lögin á að búa,
skfni neitt gott af þeiin.