Ný dagsbrún - 01.01.1906, Síða 41

RHÉIdKI K 7, K1 SÍ‘EGILÍ,1NN
1 2 V
, ,\>ár er svo dftnað f dfini að Djankiuií liggur þar
bara bráðendis hlcssa og bfeiðir í»t íáppifnaf'*.
Svoddttn heiimspeki ! Það má rjett hugsa sjei, hverni'g
|>essu,íín hofuðfuíltnúa drottins 4 meðal vot tanni Vegna
innan brjósts, þégar hann stendtrr vor vegna fraimhi fyr-
ir þessvun tðfraspegli dhreinleikans, og hbtrif á Íiciminn
Íbaða þar öt ollnm skönkum í vonzkunni dins og Djankinn
'sj&ifur íægi þar í dömsæng. i»að efsvð stm ekki ðbjörgu-
*eg trö átilvetunni ðtrfein s6 arna. Það ætti áð vefá hrcss*
andi iifsins v'atn, sem fíutt er íir slíkum h’ugmyndabrunrd
'upp í prjjedikurtarstðiinrk
Allt í eiuu sJær nft samt íit í fyrir höf. með þcssa
heimsvonzkn, þegar minns't er 4 ,,hið andlega. landflæmi
hinna enskumaelandi iiftnna'MikiiJ írtu ramuir! ,,Það
ÍVeyrir vfst hlgjórléga ti? undánteknmga"1, segir hann,
v,að þar sjc eitthvað siðspiillnda*' eða lr'neyksJanlegt'‘, og
iflytur svo langau iofsóng ura ,,hina brcsku biygðunartil-
6nning“‘d!) og íýsingu af ,sþjdðathiartán'u bfeska“. Þjer
gjiiri jeg að þekkja það ! Einrnitt svona fafa nö „denra-
gðgarnit“.að því, að slá ájer Uppl tfoðfylla á sjer munn-
inn með staðhæfíngum, sem verká & fóik eins ogdpíum, &
meðan ræðusalminn er fuiiur af hljómi þeirfas ög svo
gangast þeir upp í þeiffi dultmni :ao jafnokar sfnir niuni
kynoká sjer við að slá sig 4 muöninn. I þcssurn kafla
Jætur höf. vaða 4 súðum f tómum gífuryrSum, talar t. d.
btn brezka heimsinenningu alveg eins og méUningin í
veröldinni gœti bœði vcvið break heimsmcnning og jafn-
framt rjctt og sljett: feer/Hsm'enning. Svo þegar Itonum
finmst íiann vera farinn -að standa tæpt í ofsanum, þ&
vitnar hattn,eins o.g vant er undir Jcsíun Krist, og cndaf
þenna kafla svo, eins og besft átti við, á orðinii ,,saur“.
i.Kitthv.ð oiðipillandu1' fyrir „uokkuð siðrpillandi'