Ný dagsbrún - 01.01.1906, Síða 42

i 2 2
iW lOAGSBRtfff
Þegar h‘if. er þarmig um stund bíiinn að star.a ,'í þcTiriít
’engelska’ djrrðítrijtfjna.. þft léut; hanu aftiir á ’landann*
\ speglinram, og saniauburðurinn verijur að sama skapi
fjandsamlegUE þeim, sem heita mega hans eigið hold og j
blóð, scm öfgarnar stefna, mcira á víxl, fiiá beilþrigðFÍ sann-
5ýni.
Ef þad yæri tfmi tií, Jsess, að. fa.ra nakkuð ítariega
orðum ura þessa v.ært auðyelt að; sýna, að
maðíUrinn cr a,nnaðhvort ckk,i eins lesinn og látið er, cða.
hann ei; mcð vísvitandi ósanninþum og sfóryrðum að,
leggja smiðshöggið, á,að iambra undir sig aJ.lt andlegt sj&lf-.
stæði fylgcnda sjnna. Ef ó-hactt cr að bæta því áuxann,
þcgar búið er að, kenna konum að, crja, að, rnýla hann líka
svo rækilega, að ekkert öskur komist úr lians hálsi, þá
því bctra. Það. mætti þá kannske næst flá hann lifandi,
ef svo byði við að, horfa, Ef það g.etur heppnast,. að láta,
eldra fólkið þegja við þeirri staðhæfingu,, og, yngra fóíkið
stælast upp t því á kyrkjuskójunum, auk þess scm það.
smittast af þjóðlíflnu í kringum sig, að allt það sem nú er
orkt og út geflð. á fslenzkri tungu sje viðsjárverður saur
eða svínamatur, þá verður þcim mun hægra að hnappa,
næstu kynskíðina að þeim ensku lífsyatns!induni,sem sam-
þjónar höf. útvelja til að brynna henni úr.
Hvað samanburðinn sjáifan snertir, cf höf. er þetta'
hræsnislaust mál, má það. merk.iLegt heita, ef hann þorir i
að láta þá unglinga, scm hann \ ildi ekki trúa fyrir íslenzk,-
um ljóðahóktsm,leggja ósköp mikið lag sit.t við t.d. Bsyron o
Burns, Poe, eða VVhitman., Það yrði komið óhrœsis,
skarð f ensku skáldin hans, þegar búið væri að skákaþcim
öllum burtu, sem ekki væru t.a, m. nógu rjctt trúaðir eftir
hans höfði. Þær cru ckki upprunalcga tslcnzkar hcbresku
bókmemrtirnav, sem höf. mun kalla guðsorð, og þar er
honum þö vissulega kunnugt um d<emi,sem að óhreinleik-